Sytuacja pracowników kontraktowych i mianowanych w zakresie stabilizacji zawodowej nie jest jednakowa (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2014 r. I PK 120/14).

Status prawny pracownika mianowanego, także nauczyciela, gwarantuje daleko idącąstabilizacjęzawodowąz punktu widzenia pewności zatrudnienia. Mogąbyćoni bowiem zwalniani wyłącznie z przyczyn enumeratywnie wymienionych w pragmatykach służbowych, w odniesieniu do nauczycieli określonych w art. 23 ust. 1 pkt 1-6Karty Nauczyciela.

Zgodnie z tym przepisem Stosunek pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania ulega rozwiązaniu:

1)  na wniosek nauczyciela;

2)  w razie czasowej niezdolności nauczyciela do pracy spowodowanej chorobą, jeżeli okres tej niezdolności przekracza 182 dni, przy czym do okresu niezdolności do pracy wlicza sięrównieżprzypadające w tym okresie przerwy obejmujące dni, w których w szkole, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie odbywająsięzajęcia; w szczególnie uzasadnionych wypadkach okres nieobecności w pracy może byćprzedłużony o kolejne 12 miesięcy, o ile nauczyciel uzyska prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, o którym mowa w przepisach dotyczących świadczeńpieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, lub zostanie mu udzielony urlop dla poratowania zdrowia;

3)  w razie orzeczenia przez lekarza przeprowadzającego badanie okresowe lub kontrolne o niezdolności nauczyciela do wykonywania dotychczasowej pracy;

4)  w razie uzyskania negatywnej oceny pracy dokonanej w trybie i na zasadach określonych w art. 6a;

5)  w razie cofnięcia skierowania do nauczania religii w szkole na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Podczas gdy pracownicy kontraktowi mogązostaćzwolnieni z każdej przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie.

Źródło: SN