Ten serwis używa cookies i podobnych technologii, brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Więcej »

Zrozumiałem

Kształcenie zawodowe w wybranych państwach. Holandia

Kształcenie zawodowe w wybranych państwach. Holandia fotolia.pl

W Holandii obowiązkiem szkolnym objęci są uczniowie w wieku od 5 do 18 roku życia. Obowiązek szkolny trwa ogó­łem 13 lat. Uczniowie muszą kształcić się w szkole w pełnym wymiarze czasu przez 12 pełnych lat szkolnych i w każdym przypadku do końca roku szkolnego, w którym kończą 16 lat. Następnie powyższy obowiązek jest uzupełniony tzw. obo­wiązkiem w niepełnym wymiarze w placówce prowadzącej kształcenie w ramach obowiązku nauki co najmniej dwa razy w tygodniu przez kolejny rok. Młodzi ludzie, którzy odbywają kształcenie praktyczne na podstawie odpowiedniej umowy w określonym sektorze zatrudnienia, uczęszczają na zajęcia raz w tygodniu w ramach urlopu szkoleniowego i pracują w pozostałe dni tygodnia.

Szczeble kształcenia objęte obowiązkiem szkolnym to:

1. Szkolnictwo podstawowe  – dla dzieci w wieku: 5 do 12 lat.

2. Szkolnictwo średnie:

Szkoły średnie przygotowujące do podjęcia studiów wyższych (VWO) – wiek: 12–18 lat,

Szkoły średnie prowadzące kształcenie ogólne na wyższym etapie (HAVO) – wiek: 12–17 lat,

Szkoły średnie prowadzące kształcenie przed zawo­dowe  (VMBO) – wiek: 12–16 lat,

Szkoły średnie prowadzące kształcenie specjalne – wiek: 12–18/20 lat.

Kształcenie w szkole podstawowej jest bezpłatne. Do szkoły średniej przyjmuje się uczniów po ukończeniu szko­ły podstawowej lub specjalnej szkoły podstawowej, na ogół w wieku 12 lat. W ostatniej klasie szkoły podstawowej przeprowadza się ogólnokrajowe sprawdziany, które pozwa­lają ocenić poziom wiedzy i umiejętności uczniów.

Szkolnictwo zawodowe

Szkolnictwo zawodowe obejmuje uczniów, którzy ukończy­li 16 lat. Zapewnia szkolenie teoretyczne i praktyczne w wielu dziedzinach kształcenia zawodowego. Uczestnicy programów płacą czesne, a jeśli uczestniczą w kształceniu zawodowym w ramach systemu szkolnego w pełnym wymiarze czasowym, to przysługuje im pomoc finansowa ze strony państwa.

Kształcenie zawodowe odzwierciedla strukturę sektorów gospo­darczych: biznes, inżynieria i technologia, usługi dla ludności (społeczne i indywidualne) oraz opieka zdrowotna. System kształcenia zawodowego oparty został w Holandii na kursach zawodowych, które realizowane są na czterech poziomach edukacyjnych prowadzących do uzyskania różnych kwalifika­cji. Różny jest też czas trwania szkolenia.

Czas trwania kursów według systemu krajowych kwalifika­cji zawodowych od roku  1996 r. wynosi:

szkolenie pomocnika, asystenta: od 6 do 12 miesięcy,

podstawowe szkolenie zawodowe: 2–3 lata,

szkolenie zawodowe: od 2 do 4 lat,

szkolenie kadry kierowniczej średniego szczebla: od 3 do 4 lat,

szkolenie specjalistyczne: od roku do 2 lat,

inne kursy: przynajmniej 15 tygodni.

We wszystkich dziedzinach obowiązują cztery poziomy kursów:

poziom pierwszy asystencki – wyposaża w umiejętno­ści w zakresie wykonywania podstawowych zadań i jest adresowany do tych, którzy nie są w stanie zdobyć kwa­lifikacji na poziomie drugim. Uczestnicy otrzymują cer­tyfikat;

poziom drugi – podstawowe szkolenie zawodowe przy­gotowuje do wykonywania zadań na nieco wyższym poziomie. Dyplom ukończenia tego poziomu jest zara­zem kwalifikacją minimum, którą każdy podejmujący pracę powinien posiadać;

poziom trzeci – zawodowy. Posiadacz dyplomu na tym poziomie ma prawo wykonywać zadania samodzielnie, ma także obowiązek nadzorowania innych w zakresie stosowania podstawowych procedur;

poziom czwarty – przygotowuje do samodzielnego wy­konywania zawodu. Przeznaczony dla osób pragnących zdobyć umiejętności specjalistyczne lub dla kadry kie­rowniczej średniego szczebla. Szkolenie zakłada uzyska­nie specjalistycznych umiejętności zawodowych i przy­gotowuje do przyjęcia obowiązków organizacyjnych na różnych poziomach hierarchii zawodowej.

Kształcenie zawodowe prowadzone jest w Holandii przez placówki podległe Ministerstwu Edukacji i Ministerstwu Rol­nictwa. Odbywa się w ramach Regionalnych Centrów Szko­leniowych. Instytucje te mają za zadanie oferować specjalnie zaprojektowane kursy dla osób szukających pracy, pracujących oraz młodych ludzi bez doświadczenia zawodo­wego. Placówki te łączą edukację formalną z możliwością pracy zawodowej. W Holandii działa ponad 40 ośrodków tego typu oferując kursy szkoleniowe w wybranych zawodach. Ist­nieje także 13 ośrodków kształcenia w dziedzinie rolnictwa. Wszystkie kursy zawodowe są w bazie Centralnego Rejestru Kursów Zawodowych tzw. CREBO.

Jest to rejestr, który określa, jakie instytucje prowadzą poszczególne kursy i jakie kwalifika­cje przysługują po ich zakończeniu. W 2012 r. zarejestrowano ok. 700 różnych kwalifikacji zawodowych. Przyjmuje się zasa­dę, że każdy kurs powinien być oferowany w dwóch warian­tach (dwie alternatywne ścieżki kształcenia). Obecnie taka możliwość dotyczy nieco ponad połowy wszystkich kursów. W programie każdego kursu znajduje się część o charakterze praktycznym. Praktyczne szkolenie odbywa się na podstawie trójstronnej umowy zawieranej pomiędzy instytucją szkolącą, uczniem a firmą, w której odbywa się praktyka. Umowa obej­muje prawa i obowiązki każdej ze stron, ustala liczbę godzin szkolenia, sposoby monitorowania ucznia oraz to, jakie umie­jętności będą oceniane i w jaki sposób.

Czw., 20 Lt. 2014 0 Komentarzy Dodane przez: Katarzyna Liszka-Michałka