„Szczególne zagrożenie powodziowe na danym obszarze stanowi wystarczające usprawiedliwienie do wprowadzenia zakazu zabudowy czy wykonywania innych czynności lub robót, które mogą utrudnić ochronę przed powodzią” – to teza z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
Jak można się domyślić, cały teren stanowiący przedmiot zainteresowania Sądu w omawianej sprawie był objęty „powodzią tysiąclecia”. WSA zauważył, że na zagrożenie powodziowe na tym obszarze zwracał uwagę w toku procedury planistycznej Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej, który pomimo upływu lat od uchwalenia planu (2003 rok) podtrzymał swoje stanowisko w 2020 roku.
Wojewódzki Sąd nie zgodził się w związku z tym z zarzutem skargi traktującym o tym, że wprowadzenie w obrębie przedmiotowego terenu zakazu zabudowy stanowi ograniczenie prawa własności w stopniu nieproporcjonalnym do celu, jakiemu ma służyć. W ocenie Sądu niewątpliwie w interesie społecznym polegającym na zapewnieniu bezpieczeństwa ludziom i mieniu leży eliminowanie zabudowy z terenów zagrożonych powodzią i wyłączanie możliwości zabudowy na terenach dotychczas niezabudowanych – a tak określony cel usprawiedliwia wprowadzenie ograniczenia prawa własności, poprzez wyłączenie prawa do zabudowy nieruchomości i nie narusza określonej w art. 31 ust. 3 Konstytucji RP zasady proporcjonalności. Oceny Sądu w tym zakresie nie zmieniła podnoszona w skardze okoliczność, że w obrębie nieruchomości Skarżących znajdują się enklawy terenu niezagrożonego powodzią, gdyż WSA zauważył, że zgodnie z powszechnie dostępnymi danymi Hydroportal (https://wody.isok.gov.pl) w granicach nieruchomości Skarżących znajdują się trzy niewielkie enklawy terenu wyłączone z zagrożenia powodziowego. Wojewódzki Sąd podkreślił przy tym, że enklawy te zlokalizowane są w środku strefy zagrożenia powodzią, tworząc w istocie wyspy, które w przypadku powodzi odcięte byłyby wodą od terenów sąsiednich. Taki stan rzeczy nie podważał więc zdaniem Sądu zasadności i celowości wyłączania zabudowy na terenie stanowiącym przedmiot zainteresowania w omawianej sprawie.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 grudnia 2020 r., II SA/Wr 289/20
Źródło: CBOSA
