„Obowiązkiem organu jest […] rozważenie, czy dotychczasowy sposób zagospodarowania terenu pozwala na zrealizowanie miejsc do parkowania na terenie działki inwestycyjnej. Inaczej przy tym przedstawiać się będzie ta ocena w sytuacji, gdy planowana inwestycja nie wkracza w zastaną sytuację faktyczną (jest nową zabudową na działce), a inaczej wówczas, gdy musi uwzględniać powstały zgodnie z prawem stan istniejący na działce” – tak brzmi teza z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku. Jakie jeszcze wskazania poczynił Sąd w tym zakresie?
Jak przypomniał Sąd, przepis § 18 ust. 1 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych budynków stanowi, że zagospodarowując działkę budowlaną, należy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, stanowiska postojowe dla samochodów użytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym również stanowiska postojowe dla samochodów, z których korzystają osoby niepełnosprawne. Natomiast liczbę stanowisk postojowych i sposób urządzenia parkingów należy dostosować do wymagań ustalonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z uwzględnieniem potrzebnej liczby stanowisk, z których korzystają osoby niepełnosprawne (ust. 2).
Wykładnia tego przepisu nie pozwala w ocenie WSA na przyjęcie, że w każdym przypadku obowiązkiem inwestora jest zaprojektowanie miejsc na terenie działki inwestycyjnej. Inwestor z woli ustawodawcy, przystępując do realizacji zamierzenia budowlanego, ma związane z tym i wynikające z przepisów prawa publicznego obowiązki, w tym również obowiązek poniesienia ciężarów wiążących się z zapewnieniem miejsc parkingowych dla przyszłych użytkowników obiektu budowlanego, objętego wnioskiem o pozwolenie na budowę – ocenił Sąd.
Wojewódzki Sąd zwrócił uwagę na to, że pomimo tego, że zasadniczo przyjmuje się, iż miejsca parkingowe powinny być zaprojektowane i urządzone na terenie należącym do inwestora, w miejscu realizacji planowanej zabudowy, to w orzecznictwie i w doktrynie zwraca się uwagę na potrzebę indywidualnego podejścia w zakresie wymogów dotyczących miejsc parkingowych celem uwzględnienia konkretnych okoliczności faktycznych dotyczących projektowanej inwestycji. WSA zauważył przy tym, że jako sytuacje wyjątkowe traktuje się możliwość zapewnienia miejsc postojowych w sposób trwały poza terenem inwestycji np. na parkingach ogólnodostępnych (por. wyrok NSA z 24 stycznia 2014 r., II OSK 2121/12; wyrok WSA w Krakowie z 17 czerwca 2016 r., II SA/Kr 421/16). Ponadto podkreślił, iż w dotychczasowym orzecznictwie zwraca się uwagę na to, że istotą obowiązujących wymogów w zakresie miejsc parkingowych jest doprowadzenie do tego, aby nowa inwestycja budowlana w zakresie parkowania samochodów nie obciążała wyłącznie dróg publicznych, jak również parkingów urządzonych dla sąsiednich nieruchomości (zob. wyrok NSA z 14 listopada 2007 r., II OSK 1498/06; wyrok WSA w Kielcach z 7 listopada 2012 r., II SA/Ke 593/12).
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 grudnia 2021 r., II SA/Gd 554/21
Źródło: CBOSA
