Od 1 kwietnia br. mieszkańcy Unii Europejskiej będą mogli wystąpić z propozycją zmiany w prawie unijnym. Wtedy właśnie wchodzi w życie  rozporządzenie ustanawiające przepisy proceduralne i warunki dotyczące europejskiej inicjatywy obywatelskiej. Wydaje się, że obywatele widzą  potrzebę większej partycypacji i chcą mieć większy wpływ na kształtowanie UE. Europejska inicjatywa obywatelska  wymaga dużych  nakładów czasowych, organizacyjnych, a także finansowych , ale umożliwia zainicjowanie zmian w całej Unii Europejskiej. Pytanie czy europejczycy będą chcieli wykorzystać nowy instrument aby  działać i wprowadzać zmiany, oby na lepsze. 

Europejska inicjatywa obywatelska umożliwia  obywatelom wystąpienie  do Komisji Europejskim   z wnioskiem legislacyjnym dotyczącym ważnego dla nich problemu. Inicjatywa musi dotyczyć kwestii  w których UE posiada kompetencje do stanowienia prawa.  Musi ją poprzeć co najmniej milion obywateli UE pochodzących z przynajmniej 7 spośród 27 państw członkowskich. W przypadku każdego z tych 7 państw wymagane jest osiągnięcie minimalnej liczby deklaracji poparcia (minimalna liczba sygnatariuszy dla Polski wynosi 38 250).

Aby wystąpić z inicjatywą, trzeba powołać komitet obywatelski składający się z co najmniej 7 obywateli UE zamieszkałych na stałe w co najmniej 7 różnych państwach członkowskich. Członkowie komitetu muszą być uprawnieni do głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego.  Kolejnym krokiem jest rejestracja inicjatywy na portalu internetowym – http://ec.europa.eu/citizens-initiative/public/welcome.

Zbieranie podpisów trwa rok.  Jeśli inicjatywę poprzez milion europejczyków,  Komisja ma trzy miesiące na analizę i podjęcie odpowiednich działań. Komisja musi publicznie wyjaśnić jakie kroki zdecyduje się podjąć w związku z obywatelską propozycją.  Należy zaznaczyć, że Komisja nie ma obowiązku wystąpienia z wnioskiem ustawodawczym w odpowiedzi na inicjatywę obywatelską.