Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, iż odmowa udzielenia informacji publicznej zwykłym pismem jest jedną z przesłanek stwierdzenia bezczynności organu. Odmowa ta powinna zostać udzielona w drodze decyzji administracyjnej, która zawiera wszystkie wymagane prawem elementy m.in. uzasadnienie faktyczne i prawne, przyczyny odmowy, które mogą zostać poddane kontroli przez sąd administracyjny. 

Organ powinien udzielić informacji w żądanej formie bądź jeśli nie było to możliwe, stosownie do art. 14 ust. 2 u.d.i.p. powiadomić pisemnie wnioskodawcę o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazać, w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie bądź wydać decyzję. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 u.d.i.p. odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji. W okolicznościach sprawy, organ nie wykonując de facto żadnej z wyżej wskazanych czynności pozostawał w bezczynności.

Zdaniem Sądu odmowa udzielenia informacji publicznej uzasadniona nadużyciem prawa do informacji publicznej nie powoduje automatycznie, że informacja ta traci walor informacji publicznej. W takiej zaś sytuacji, gdy żądana informacja ma charakter informacji publicznej, ewentualna odmowa jej udzielenia powinna zostać wyrażona decyzją administracyjną (por. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 grudnia 2021 r. sygn. akt IV SAB/Po 209/21). Odmowa udzielenia informacji publicznej zwykłym pismem pozbawia stronę możliwości skontrolowania prawidłowości tej czynności w drodze instancyjnej przez organ odwoławczy.

Sąd podkreślił, iż decyzja administracyjna musi zawierać wszystkie wymagane prawem elementy, w tym uzasadnienie faktyczne i prawne decyzji, które winny wszechstronnie wyjaśnić stronie przyczyny faktyczne wydania takiego rozstrzygnięcia, jak i jego podstawy prawne. Zwykłe pismo nie zawiera tych elementów, nie pozwala zatem stronie na zapoznanie się z wszelkimi motywami, które kierowały organem przy odmowie udzielenia informacji, a w następnej kolejności nie daje szansy organowi odwoławczemu na skontrolowanie prawidłowości takiego postępowania, jak również nie pozwala sądowi administracyjnemu na wszechstronne zapoznanie się z przyczynami odmowy udzielenia informacji.

Wyrok WSA w Szczecinie z 12 stycznia 2022 r. sygn. II SAB/Sz 138/21

Źródło: CBOSA