Zgodnie z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a., w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. W myśl z art. 148 § 1 k.p.a., podanie o wznowienie postępowania wnosi się do organu administracji publicznej, który wydał w sprawie decyzję w pierwszej instancji, w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania. Jak natomiast stanowi art. 148 § 2 k.p.a., termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji. Jak rozumieć „dzień, w którym strona dowiedziała się o decyzji”?

Na wstępie wskazać należy, że dla otwarcia biegu miesięcznego terminu określonego w art. 148 § 2 k.p.a. dla wniesienia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 § 1 pkt 4 nie jest wymagane doręczenie decyzji, której dotyczy żądanie wznowienia. Bieg terminu rozpoczyna się w dniu powzięcia przez stronę wiadomości o istnieniu decyzji. Istotne jest przy tym, aby do strony dotarła wiadomość o wydaniu decyzji i zawartym w niej rozstrzygnięciu, niezależnie nawet od źródła, z którego pochodzi informacja. Zwrot "strona dowiedziała się o decyzji", o jakim mowa w art. 148 § 2 k.p.a., należy rozumieć w ten sposób, że strona uzyskała informacje pozwalające jej na zidentyfikowanie decyzji, której jej nie doręczono, w stopniu pozwalającym na sformułowanie żądania wznowienia postępowania. Chodzi więc tu zatem o obiektywne informacje dotyczące wydania decyzji objętej wnioskiem o wznowienie. Nie jest natomiast konieczne, aby strona dokładnie poznała treść rozstrzygnięcia, wystarczy, jeśli posiada informacje, czego dana decyzja dotyczy.

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 6 kwietnia 2020 r., sygn. akt: II SA/Bd 1439/18