Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienie do uzyskania informacji publicznej, w tym uzyskania informacji przetworzonej w takim zakresie, w jakim jest to szczególnie istotne dla interesu publicznego.

Podkreślić tu należy, że udostępnienie informacji przetworzonej musi być nie tylko w interesie publicznym ale musi być szczególnie istotne dla interesu publicznego. Zatem z przepisu tego zasadniczo wynika, że prawo do uzyskania informacji publicznej przetworzonej ma jedynie taki wnioskodawca, który jest w stanie wykazać w chwili składania wniosku swoje indywidualne, realne i konkretne możliwości wykorzystania dla dobra ogółu informacji publicznej, której przygotowania się domaga, tj. uczynienia z niej użytku dla dobra ogółu w taki sposób, który nie jest dostępny dla każdego posiadacza informacji publicznej. Wnioskodawca powinien wykazać przesłanki uzasadniające udostępnienie mu informacji przetworzonej i w jaki sposób udostępnienie mu żądanej informacji miałoby się przełożyć w sposób realny na poprawę funkcjonowania organów państwowych. Obowiązek wykazania tych przesłanek polega na wskazaniu okoliczności, na podstawie których podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji przetworzonej i sąd administracyjny będą mogły dokonać ich oceny, pod kątem spełnienia wymogu z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy. Natomiast do obowiązków organu należy wezwanie wnioskodawcy do wskazania okoliczności wskazujących na istnienie szczególnie istotnego interesu publicznego w udostępnieniu informacji publicznej przetworzonej i ocena wskazanych okoliczności, pod kątem spełnienia tej przesłanki. Taka wykładnia art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy jest już ugruntowana w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Wyrok NSA z dnia 21 października 2020 r., sygn. akt: I OSK 954/20