Kraj przyjazny rowerzystom i turystom. Jego mieszkańcy cenią sobie ciepło domowego ogniska, czego symbolem jest palenie świeczek podczas posiłków. Zużycie świeczek w tym kraju na jednego mieszkańca jest prawdopodobnie najwyższe na całej Ziemi. Język duński jest niepodobny do żadnego innego, pozostali Skandynawowie nazywają go „chorobą gardła”. Dania jest krajem Hansa Christiana Andersena oraz Legoland’u.

Od 1 stycznia 2007 w Danii obowiązuje podział administracyjny na 5 regionów, które zastąpiły podział na 13 województw. W ramach reformy administracyjnej zmniejszyła się także liczba gmin z 270 do 98.

Każda gmina posiada demokratycznie wybraną radę gminy i burmistrza. Wybory do rad gminnych odbywają się co cztery lata. Gminy zajmują się głównie sprawami lokalnymi, w ramach określonych przez parlament. Do obowiązków gmin należy m.in. prowadzenie instytucji dziennych, szkół, domów opieki dla ludzi starszych, infrastruktura dróg oraz lokalne życie kulturalne. Gminy udzielają również pomocy osiedlającym się w Danii obcokrajowcom w rozpoczęciu nowego życia m.in. poprzez oferowanie kursów języka duńskiego i kursów wiedzy o społeczeństwie duńskim.

Gminy mogą też powołać radę do spraw integracji. Jej zadaniem jest udzielanie radzie gminnej wskazówek w zagadnieniach dotyczących mniejszości etnicznych i integracji nowych obywateli.

Jeśli chodzi o okręgi (regiony), to zarządzają nimi niezależnie wybrane rady okręgów. Wybory do rad okręgów odbywają się co 4 lata. Na czele stoi burmistrz, który jest wybierany spośród radnych. Jego zadaniem jest przewodniczenie radzie.

Władze okręgów zajmują się między innymi prowadzeniem szpitali, transportem publicznym i planowaniem rozwoju regionu.

Duńskie samorządy w większości samofinansują się. Znaczącą rolę w strukturze przychodów samorządów odgrywają podatki: gminny podatek dochodowy, podatek gruntowy, podatek od przedsiębiorstw

Źródło: lovetotravel.pl, Wikipedia, federacja-polonia.dk