Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 25 czerwca 2015 roku (sygn. akt: IV SA/Gl 1015/14) wypowiedział się w sprawie ważności uchwały, w której przywołano wadliwą podstawę prawną. Zgodnie ze stanowiskiem WSA, błędne powołanie jego podstawy prawnej w sytuacji, gdy istnieje ona w rzeczywistości, nie stanowi istotnego naruszenia prawa w przypadku uchwały nie mającej charakteru aktu normatywnego – przypomniał sąd.
Rada Miejska wydała uchwałę w sprawie nadania nazwy skweru
Wojewoda jako organ nadzoru, wniósł o stwierdzenie nieważności ww. uchwały i zarzucił, że przepis wskazany przez Radę jako podstawa prawna wydania uchwały uprawnia radę do podjęcia uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego w sprawie nadania nazwy placowi lecz jedynie w sytuacji, gdy stanowi on drogę publiczną. Skwer, któremu nadano nazwę przedmiotową uchwałą, nie stanowi drogi publicznej w rozumieniu ustawy o drogach publicznych. Z tych przyczyn przywołany w uchwale przepis art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym nie może mieć zastosowania.
Co na to WSA?
Sąd ustalił, że skwer, któremu nadano nazwę w treści zaskarżonej uchwały nie mieścił się w wymienionym w art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy o samorządzie gminnym katalogu, a zatem przepis ten w uchwale przywołano błędnie. Ale nie oznacza to, że nie istnieje podstawa prawna, która pozwalała Radzie Miejskiej na podjęcie zaskarżonego aktu.
W ocenie WSA podstawę stanowi art. 6 ust 1 o samorządzie gminnym, który zastrzega, żedo zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, zaś art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zawiera natomiast domniemanie kompetencji rady gminy. Wg art. 7 ust. 1 pkt 10 zadaniem własnym gminy są sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Przedmiotowy skwer stanowi tereny rekreacyjno – wypoczynkowe.
Wobec powyżej wskazanych okoliczności stwierdzić należy, że Rada miała uprawnienia do wydania uchwały, a błędne powołanie podstawy prawnej w sytuacji, gdy istnieje ona w rzeczywistości, nie stanowi istotnego naruszenia prawa w przypadku uchwały nie mającej charakteru aktu normatywnego. Taki bowiem charakter ma przedmiotowa uchwała - nie spełniała wymogów odnoszonych do aktów powszechnie obowiązujących z tej racji, że nie zawiera w swojej treści norm generalnych i abstrakcyjnych (nawet jednej normy spełniającej te wymogi).
Źródło: Orzeczenia NSA
