W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym władztwo planistyczne gminy obejmuje kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy.

Oznacza to, że gmina w ramach tzw. władztwa planistycznego, określonego w tym przepisie, ustala w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczenie terenów, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określa sposoby gospodarowania i warunki zabudowy.

W świetle brzmienia normy art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym rada gminy może stanowić o przeznaczeniu terenu, sposobie zagospodarowania i warunkach jego zabudowy, i skoro czyni to w formie aktu powszechnie obowiązującego, to nie może wiązać podjętych w tej mierze ustaleń z konkretnym adresatem.

Innymi słowy, ustalenia planu mogą dotyczyć funkcji terenu, ale nie mogą funkcji tych adresować do imiennie oznaczonego adresata.

Źródło: Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 lipca 2013 r. II SA/Ol 469/13