Prawo klubu radnych do posiadania przedstawiciela w komisji rewizyjnej ma charakter publicznego prawa podmiotowego. Publicznego prawa podmiotowego nie można się zrzec, ale można z niego nie korzystać. Niekorzystanie z tego prawa nie może jednak prowadzić do skutków sprzecznych z prawem. Wyrok NSA z 27 czerwca 2013 r. sygn. II OSK 325/13.

W sytuacji, gdy klub rezygnuje ze zgłoszenia kandydata na członka komisji rewizyjnej i nie widzi możliwości zmiany stanowiska, jego działanie prowadzi do realnej niemożności ukształtowania zgodnego z prawem składu tej komisji. W konsekwencji takie działanie klubu prowadzić może do destabilizowania pracy organów powiatu. Działanie klubu radnych, uniemożliwiające powołanie komisji rewizyjnej w ustawowo określonym składzie, musi być uznane za działanie naruszające prawo oraz, poprzez nieuzasadnioną rezygnację z przyznanego ustawą publicznego prawa podmiotowego, za nadużycie tego prawa i wykorzystywanie go do celów niezgodnych z intencjami ustawodawcy. W takich okolicznościach uchwała rady powiatu powołująca komisję rewizyjną w okrojonym składzie nie narusza prawa.

Źródło: Orzecznictwo NSA

Komentarz redakcji: Powołane orzeczenie NSA przełamuje dotychczasową tendencję orzeczniczą sądów administracyjnych, które uchylały uchwały organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego w zakresie powołania komisji rewizyjnej, jeżeli ostatecznie w jej składzie nie znaleźli się przedstawiciele wszystkich klubów radnych i to niezależnie od tego jakie przyczyny spowodowały, że klub nie posiadał swojego przedstawiciela w komisji.

Pozostaje mieć nadzieje, że w kolejnych wyrokach sądy administracyjne podzielą opinie Naczelnego Sądu Administracyjnego, a przepis, który miał na celu zagwarantowanie opozycji udział w działalności kontrolnej, nie będzie wykorzystywany do destrukcji pracy organu stanowiącego.