Rada gminy nie może w akcie prawa miejscowego ustalić innego momentu powstania obowiązku uiszczenia opłaty miejscowej niż wynikający z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja br., sygn. akt II FSK 930/15.

NSA  rozpoznał skargę kasacyjną Rzecznika Praw Obywatelskich na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 2 grudnia 2012 r., sygn. akt I SA/Bd 1127/14 w sprawie uchwały rady miasta Torunia o ustaleniu wysokości stawek opłaty miejscowej, terminów płatności oraz zarządzenia poboru opłaty miejscowej w drodze inkasa, określenia inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso. Chodziło o niezgodność tych przepisów uchwały z przepisami ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych oraz Konstytucji RP.

Sąd podzielił stanowisko RPO i uchylił zaskarżony wyrok. Podkreślił, że Rzecznik słusznie podniósł zarzut rozszerzenia obowiązku podatkowego poprzez określenie w akcie prawa miejscowego innego momentu powstania tego obowiązku.

W analizowanej sprawie w akcie prawa miejscowego rada gminy wprowadziła zapis, zgodnie z którym obowiązek uiszczenia opłaty miejscowej powstaje od momentu zameldowania lub zgłoszenia na terenie miasta Torunia .

Tymczasem ustawa o podatkach i opłatach lokalnych wiąże powstanie obowiązku uiszczenia opłaty miejscowej z innym zdarzeniem, a mianowicie z przebywaniem dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych. Tak stanowi art. 17 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo opłatę miejscową pobierano za cały okres pobytu, podczas gdy ustawa stanowiła, że pobiera się ją za każdy dzień pobytu (od 2016 r. opłata pobierana jest jedynie fakultatywnie i za każdą rozpoczętą dobę pobytu).

Źródło: RPO