Czy pobieranie opłaty uzdrowiskowej lub miejscowej od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę na oddziale rehabilitacji jest zgodne z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych?
Stan faktyczny
Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej zwrócił się do burmistrza z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. Jak wskazał we wniosku został zobowiązany jako inkasent do pobierania opłaty uzdrowiskowej od osób u niego zakwaterowanych. Będąc samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej. Zgodnie z wpisem ujawnionym w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą, ten SPZOZ wykonuje działalność leczniczą w postaci stacjonarnych i całodobowych świadczeń szpitalnych za pomocą swojego przedsiębiorstwa, tj. szpitala. Oddział Rehabilitacji jest natomiast komórką organizacyjną tego szpitala. Pacjenci przyjmowani są do szpitala na podstawie skierowania na ogólnym druku "Skierowanie do Szpitala", a o przyjęciu pacjenta do szpitala decyduje Dyrektor Szpitala. Pacjent otrzymuje wszystkie formy leczenia bezpłatnie i nie ponosi żadnej opłaty za zakwaterowanie i wyżywienie. Czas leczenia pacjenta zależy od jego stanu zdrowia. Na długość pobytu w szpitalu nie ma wpływu długość turnusu. Za okres przebywania w szpitalu pacjent otrzymuje zwolnienie na druku L-4. Miejscowość w której znajduje się szpital jest zaś miejscowością, której nadano status uzdrowiska. Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się od osób przebywających w szpitalach.
Zdaniem szpitala na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, odpowiedź na postawione na wstępie pytanie winna być negatywna
Jednakże w interpretacji indywidualnej burmistrz uznał stanowisko szpitala za nieprawidłowe.
Rozstrzygnięcie sądu
Art. 17 ust. 1au.p.o.l., stanowi, iż opłata uzdrowiskowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach. Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 2 pkt 2u.p.o.l. opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się od osób przebywających w szpitalach.
W przepisach ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie ma jednak definicji użytego w art. 17 ust. 2 pkt 2u.p.o.l. terminu "szpital". W związku z tym, w orzecznictwie sądowoadministracyjnym przyjęte zostało, że posłużenie się w art. 17 ust. 2 pkt 2u.p.o.l. słowem "szpital" bez jakiegokolwiek dookreślenia nie stwarza podstaw, aby różnicować szpitale ze względu na rodzaj świadczonych usług, czy miejsce ich świadczenia, a także że wprowadzenie jednym aktem prawnym określenia "szpital uzdrowiskowy" oraz opłaty uzdrowiskowej z jednoczesnym zwolnieniem z tej opłaty osób przebywających "w szpitalu", nie uzasadnia tezy, że racjonalny ustawodawca rozróżnił dla celów tej opłaty "szpitale" od "szpitali uzdrowiskowych".
Faktem jest, że w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o działalności leczniczej określenie "szpital" przypisane zostało przedsiębiorstwu podmiotu leczniczego, w którym podmiot ten wykonuje działalność leczniczą w rodzaju "świadczenia szpitalne", tj. świadczenia zdefiniowane w pkt 11 tego samego ustępu, które regulacją zawartą w pkt 12 tego ustępu wyraźnie odróżnione zostały od "stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż świadczenia szpitalne" zdefiniowanych jako "świadczenia opiekuńcze, pielęgnacyjne, paliatywne, hospicyjne, świadczenia z zakresu opieki długoterminowej, rehabilitacji leczniczej, leczenia uzależnień, psychiatrycznej opieki zdrowotnej oraz lecznictwa uzdrowiskowego, udzielane pacjentom, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonych, stałych pomieszczeniach". Z tą ostatnią regulacją wyraźnie koresponduje unormowanie zawarte w art. 2 pkt 1 ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym, zgodnie z którym lecznictwem uzdrowiskowym jest zorganizowana działalność polegająca na udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji uzdrowiskowej, prowadzona w uzdrowisku przez zakłady lecznictwa uzdrowiskowego (pozostałą część przepisu można w tym miejscu pominąć), a więc także przez szpitale uzdrowiskowe (por. art. 6 pkt 1 ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym).
Podnieść należy, że pomimo wprowadzenia definicji pojęcia "szpital" w ustawie o działalności leczniczej, w systemie prawa pozostawiono tę nazwę w stosunku do podmiotów, które mogą nie odpowiadać definicji zawartej w art. 2 pkt 9 w związku z pkt 11 ustawy o działalności leczniczej.
Przykładem jest tu nie tylko podmiot nazywany "szpital uzdrowiskowy", ale także "szpital" wymieniony w art. 6 pkt 6 ustawy o lecznictwie uzdrowiskowym lub "szpital psychiatryczny", o którym mowa w przepisach ustawyo ochronie zdrowia psychicznego.
Równocześnie, używając w wymienionym przepisie ustawy podatkowej określenia "szpital" ustawodawca ani nie odwołał się do jego rozumienia w ustawie o działalności leczniczej, ani nie wyłączył z jego zakresu podmiotu o nazwie, w szczególności, "szpital uzdrowiskowy".
W świetle powyższego zdaniem Sądu brak jest uzasadnionych podstaw do przyjęcia, że użyte w art. 17 ust. 2 pkt 2u.p.o.l. określenie "szpital" oznacza wyłącznie "szpital" w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o działalności leczniczej i nie obejmuje tych podmiotów, które w innych ustawach określane są tym słowem (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 lutego 2016 r. II FSK 3866/13). Tym samym Sąd przychylił się do opinii samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w powołanej sprawie.
Źródło: CBOSA
