Problem finansowania świadczeń opieki zdrowotnej zrealizowanych ponad wynikające z umowy limity nie zostanie uregulowany – informuje Ministerstwo Zdrowia.

Zgromadzenie Ogólne Związku Powiatów Polskich 5 marca 2015 r. podjęło stanowisko w sprawie finansowania szpitali powiatowych. Zwróciło w nim uwagę, że w ramach restrukturyzacji samorządy powiatowe od wielu już lat są zmuszone ciąć koszty osobowe i rzeczowe szpitali. Kontynuowanie takich działań grozi zarówno obniżeniem poziomu świadczonych usług, jak i niemożnością spełnienia standardów wymaganych od świadczeniodawców udzielających świadczeń ze środków publicznych.

W związku z powyższym Zgromadzenie zaapelowało do władz rządowych m.in. o odwrócenie negatywnego trendu w zakresie finansowania szpitali powiatowych oraz podjęcie działań legislacyjnych zmierzających do poprawy prawnej sytuacji świadczeniodawcy, w przypadku udzielania świadczeń ponad limity wynikające z umowy zawartej z płatnikiem.

Na apel zareagował resort zdrowia. Odpowiedź nie jest jednak satysfakcjonująca. Pismem z dnia 2 czerwca Sławomir Neumann, Sekretarz Stanu w Ministerstwie Zdrowia poinformował bowiem Ludwika Węgrzyna, Prezesa ZPP, że wbrew temu co twierdzi Zgromadzenie nakłady na koszty świadczeń opieki zdrowotnej zarówno ogółem, jak i w zakresie leczenia szpitalnego i ambulatoryjnej opieki zdrowotnej wzrastają z roku na rok. A dalsze zwiększanie środków uzależnione jest tylko od dynamiki przychodów ze składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne.

Minister nie widzi także możliwości dokonania zmian legislacyjnych prowadzących do uregulowania problemu finansowania świadczeń ponadlimitowych. Powodem jest konieczność znaczącej przebudowy ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Gdyby zmiany zostały wprowadzone niezbędne byłoby także wprowadzenie rezerw na przyszłe zobowiązania wynikające z roszczeń świadczeniobiorców z tytułu świadczeń pozaumownych, co prowadziłoby do ograniczania środków przeznaczonych do kontraktowania świadczeń.

Zmiany zdaniem Neumanna nie są celowe także dlatego, że istnieje możliwość rozliczania kosztów świadczeń udzielonych ponad limity umowne na postawie – uwaga - art. 917 kodeksu cywilnego. Tymczasem przepis ten dotyczy ugody pozasądowej.

Oznacza to, że podmioty lecznicze stoją przed wyborem: albo mogą świadczyć ponadlimitowe usługi, a następnie zawierać niekorzystne dla siebie finansowo ugody z NFZ, aby odzyskać przynajmniej część należnych im środków. Albo – po wyczerpaniu ustalonych kontraktem z NFZ limitów świadczeń – zaprzestać działalności.

Obie są zaś korzystne dla MZ. Pierwsza, bo generuje oszczędności. Druga, bo za kiepski dostęp do usług odpowiedzialność zawsze będzie można przerzucić na szpitale i zarządzające nimi powiaty.

Związek Powiatów Polskich neguje ocenę resortu zdrowia.