WSA w Szczecinie: Faktem notoryjnym jest, że organy pomocy społecznej nie dysponują nieograniczonym budżetem i muszą gospodarować posiadanymi środkami w sposób celowy i oszczędny. Nie zwalnia ich to jednak od obowiązku szczegółowego uzasadnienia odmowy przyznania pomocy.

W sprawie dotyczącej specjalnego zasiłku celowego organ I instancji uznał, że sytuacja skarżącego, z racji występującego bezrobocia, niepełnosprawności i długotrwałej choroby kwalifikuje się do uznania jej za przypadek szczególny. Pomoc nie została jednak przyznana, bowiem organ ten, zasłaniając się ograniczonym środkami, którymi dysponuje na realizację zadań własnych gminy, wydał decyzję odmowną.

W ocenie Sądu rozpoznającego skargę, działanie takie należało ocenić krytycznie. Sąd podkreślił, że  jeżeli jedyną przyczyną odmowy przyznania świadczenia są względy finansowe, to tak lakoniczne uzasadnienie decyzji jest daleko niewystarczające. Formułując uzasadnienie organ winien bowiem przedstawić przekonujące dane, z których będzie wynikało jakimi środkami w roku budżetowym dysponował na realizację powierzonych mu zadań z zakresu zadań własnych gminy. W jakiej wysokości i ilu podopiecznym udzielił pomocy, jakie środki pozostały do rozdysponowania. Przy czym, jeżeli organ chciałby w pierwszej kolejności zabezpieczyć potrzeby osób i rodzin nie posiadających dochodu, bądź posiadających dochód poniżej kryterium dochodowego, to powinien wykazać jakie są potrzeby w tym obszarze oraz, że środki, którymi dysponuje są niewystarczające i winien to uczynić w taki sposób, aby uzasadnienie w tej części mogło zostać przez organ odwoławczy, czy też sąd zweryfikowane i ocenione.

Źródło: CBOSA