Przyznanie określonej liczby godzin pomocy społecznej wymaga z jednej strony uwzględnienia potrzeb osoby, której mają być przyznane usługi opiekuńcze, a równocześnie możliwości finansowych organu, który tę opiekę przyznaje. Organ powinien to jednak uzasadnić. Tak wynika z wyroku WSA w Krakowie.
W sprawie strona zwróciła się o przyznanie usług opiekuńczych w wymiarze ośmiu godzin dziennie w tygodniu i weekendy. Wnioskodawca był osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności. Jako przyczynę niepełnosprawności wskazano symbol 10-N (choroby neurologiczne). Z orzeczenia wynikało, że skarżący wymaga korzystania z systemu środowiskowego wsparcia samodzielnej egzystencji, przez co rozumie się korzystanie z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych, rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki. W orzeczeniu wskazano ponadto, że skarżący wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.
Organ przyznał świadczenie ale w dużo niższym wymiarze – 1 godzinny dziennie. Sąd uchylił decyzje organu I i II instancji w zakresie w jakim nie uwzględniały wniosku strony. Sąd wskazał, że skoro z treści decyzji wynika, że podstawę odmowy przyznania skarżącemu godzin w liczbie większej niż jedna dziennie, stanowią ograniczone możliwości finansowe organu pomocowego, to organ powinien przynajmniej wskazać jakimi środkami dysponuje i jak kształtują się potrzeby mieszkańców gminy w przedmiocie usług opiekuńczych.
Wyrok WSA w Krakowie z 7 kwietnia 2022 r. sygn. III SA/Kr 1599/21.
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl