Każdy podmiot, który prowadzi placówkę świadczącą usługi polegające na zapewnieniu całodobowej opieki dla osób chorych czy w podeszłym wieku, powinien spełniać wymagane przez ustawodawcę standardy (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2008 r., I SA/Wa 2069/07).

Podmiot taki powinien posiadać stosowne zezwolenie wojewody i podlegać - w ramach prowadzonej działalności - kontroli wojewody po myśli art. 22 pkt 10 cytowanej ustawy o pomocy społecznej oraz § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 marca 2005 r. w sprawie nadzoru i kontroli w pomocy społecznej.

Zgodzić się zatem trzeba, że dokonując kontroli i negatywnie oceniając jej wyniki, Wojewoda ma prawo nałożyć na podmiot prowadzący tego rodzaju placówkę karę grzywny. Na powyższe pozwala organowi treść przepisu art. 130 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej. Zaakcentować jednak trzeba, że - zgodnie z brzmieniem tego przepisu - karze grzywny podlega ten, kto nie realizuje zaleceń pokontrolnych. W ust. zaś 2 art. 130 mowa jest o tym, kto bez zezwolenia prowadzi placówkę.

Jak zatem z powyższego wynika, kara grzywny, związana zarówno z prowadzeniem powyższej placówki bez zezwolenia jak i kara grzywny za nie realizowanie zaleceń pokontrolnych, zostały uregulowane w sposób jednolity i za każdym razem dotyczą podmiotu, który taką placówkę prowadzi.

Źródło: CBOSA