Przesłanką zawieszenia prawa do świadczenia kompensacyjnego jest faktyczne osiągnięcie przychodu, a nie to, że osoba ubiegająca się o świadczenie złoży prawdziwe lub fałszywe oświadczenie wiedzy o tym, że w przyszłości będzie osiągała dany przychód. Tak wynika z wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 3 września 2015 r., III AUa 2171/14.
Zgodnie z art. 3 w zw. z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2009 r. o nauczycielskich świadczeniach kompensacyjnych prawo do świadczenia na warunkach i w wysokości określonych w ustawie przysługuje nauczycielom zatrudnionym w jednostkach:
- publicznych i niepublicznych przedszkolach,
- szkołach publicznych i niepublicznych o uprawnieniach szkół publicznych,
- publicznych i niepublicznych placówkach kształcenia ustawicznego i placówkach, o których mowa w art. 2 pkt 5 i 7 ustawy o systemie oświaty.
Świadczenie to przysługuje nauczycielom, którzy spełnili łącznie następujące warunki:
- osiągnęli wiek, o którym mowa w ust. 3;
- mają okres składkowy i nieskładkowy w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynoszący 30 lat, w tym 20 lat wykonywania pracy w jednostkach, o których mowa w art. 2 pkt 1, w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć;
- rozwiązali stosunek pracy.
Prawo do świadczenia powstaje z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia tego prawa, zaś prawo do świadczenia ulega zawieszeniu lub świadczenie to ulega zmniejszeniu na zasadach określonych w art. 103 ust. 3 i art. 104-106 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.
Zasady dotyczące zawieszania świadczeń zostały określone w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w dziale VIII dotyczącym zasad ustalania świadczeń, w rozdziale 2 zatytułowanym "zawieszanie lub zmniejszanie świadczeń". W treści art. 104 ust. 7 ww. ustawy wskazano, iż prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy oraz renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba, ulega zawieszeniu w razie osiągania przychodu w kwocie wyższej niż 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
Art. 135 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż w razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, wypłatę wznawia się od miesiąca ustania tej przyczyny, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano z urzędu decyzję o jej wznowieniu, z uwzględnieniem ust. 2
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przesłanką zawieszenia prawa do świadczenia kompensacyjnego jest faktyczne osiągnięcie przychodu, a nie to, że osoba ubiegająca się o świadczenie złoży prawdziwe lub fałszywe oświadczenie wiedzy o tym, że w przyszłości będzie osiągała dany przychód.
Jednocześnie, ujmując sprawę bardziej ogólnie, należy wskazać, że przedmiotowy wniosek, pod względem dogmatyczno-prawnym, składa się z dwóch rodzajów oświadczeń: woli i wiedzy, a więc oświadczenia woli o przyznaniu świadczenia - oświadczenie publicznoprawne - oraz szeregu oświadczeń wiedzy m.in. o tym, czy się będzie osiągać określony przychód.
Źródło: CBOSA
