Może brzmi to jak żart ale nie jest – jeden z ośrodków pomocy rodzinie zajmował się wnioskiem o cyt. „przydział 300 zł na seks”. Organ oczywiście odmówił przyznana zasiłku celowego. Ostatecznie wnioskodawca złożył nawet skargę do sądu administracyjnego.

WSA w Olsztynie, który zajął się sprawę, oddalając skargę wskazał, że świadczenie pieniężne z pomocy społecznej w formie zasiłku celowego nie ma charakteru obligatoryjnego, lecz uznaniowy, co wynika z zawartego w art. 39 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej sformułowania "może być przyznany". Wyliczenie zamieszczone w art. 39 ust. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej ma wprawdzie charakter przykładowy, jednak z podanego katalogu niezbędnych potrzeb bytowych wynika, że może chodzić tu tylko o takie potrzeby, których zaspokojenie warunkuje podstawową egzystencję odpowiadającą godności człowieka, ewentualnie koszty pogrzebu. Natomiast w świetle zasad doświadczenia życiowego nie sposób przyjąć, aby do niezbędnych potrzeb życiowych można zaliczyć zaspokajanie potrzeb seksualnych.

Wyrok WSA w Olsztynie z 1 grudnia 2015 r. sygn. II SA/Ol 1107/15.

Orzeczenie jest nieprawomocne.

Źródło: CBOSA