W ramach prac KWRiST do zaopiniowania wpłynęła nowelizacja Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie kierowania do zakładów opiekuńczo-pielęgnacyjnych i pielęgnacyjno-opiekuńczych. Projekt przewiduje rezygnację ze skali Barthel przy kwalifikacji pacjentów chorych na AIDS do placówek, gdyż uważa się ją za niewspółmierną do tej choroby.
Skala Barthel to międzynarodowa skala, dzięki której można ocenić zapotrzebowanie danego pacjenta na opiekę oraz jego sprawność. Zaliczana jest ona do ADL, czyli Activities of Daily Living index. Są to skale, które określają, jak samodzielna jest konkretna osoba. Za zasadną uznano rezygnację ze stosowania skali Barthel przy kwalifikacji pacjentów chorych na AIDS do przejęcia do zakładu opiekuńczo-leczniczego albo zakładu pielęgnacyjno-opiekuńczego.
Skala nie weryfikuje pewnych istotnych aspektów stanu zdrowia osób z AIDS. Osoby chore na AIDS bowiem nie zawsze doświadczają obniżonej funkcjonalności w czynnościach życia codziennego, co często powoduje brak osiągnięcia kryterium kwalifikacyjnego i tym samym pozbawia ich opieki w zakładach opiekuńczych. W przypadku pacjentów chorych na AIDS to nie ich sprawność w czynnościach życia codziennego powinna być głównym determinantem konieczności udzielenia im świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych z zakresu opieki długoterminowej, ale charakterystyka przewodniej jednostki chorobowej.
Osoby chore na AIDS, nawet z wieloma chorobami oportunistycznymi, nie doświadczają znacznego deficytu w wykonywaniu codziennych czynności często funkcjonują w miarę sprawnie do ostatnich dni życia. Należy jednak podkreślić, że pacjenci chorzy na AIDS potrzebują całodobowej, często specjalistycznej opieki długoterminowej. Opieka nad takim chorym dotyczy m.in. wsparcia w prawidłowym stosowaniu terapii antyretrowirusowej, leczenia chorób oportunistycznych, zapewnienia konsultacji specjalistycznych. Dzięki profesjonalnej, a także dość skomplikowanej opiece w zakładzie opiekuńczym, często udaje się poprawić stan zdrowia pacjentów w taki sposób, że nie spełniają już obecnego wymogu kwalifikacyjnego wyrażonego w skali Barthel, w związku z czym są wypisywani z zakładu opiekuńczego. Nie oznacza to jednak, że są zdolni do samodzielnego życia poza placówką. Wypisywanie pacjentów z zakładów opiekuńczych wyłącznie w oparciu o wynik skali Barthel powoduje często znaczne pogorszenie się ich stanu zdrowia, zarówno psychicznego i somatycznego. Chorzy po opuszczeniu zakładów opiekuńczych, często wracają także do nałogów, co wiąże się także z przypadkami łamania prawa w celu zdobycia pieniędzy czy środków psychoaktywnych.
Wypisywanie zatem osób chorych na AIDS na podstawie nieprzystającej skali ma często nie tylko negatywne konsekwencje zdrowotne, lecz także doprowadza do szeregu negatywnych zjawisk natury społecznej czy ekonomicznej.
