Głównym powodem uchwalenia w dniu 5 czerwca 2014 roku nowelizacji ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne była konieczność doprowadzenia do standardów konstytucyjnych przepisów regulujących sposób pobierania opłat za czynności geodezyjne.

Opłaty te będą ustalane jako iloczyn odpowiednich stawek podstawowych, liczby jednostek rozliczeniowych oraz współczynników korygujących – szczegółowo określonych w załączniku do ustawy. Wysokość należnej opłaty oraz sposób jej wyliczenia będzie utrwalany w Dokumencie Obliczenia Opłaty, który będzie zawierał:

1)      nazwę jednostki organizacyjnej, która wystawiła dokument;

2)      identyfikator i datę wniosku o udostępnienie materiałów zasobu albo identyfikator i datę zgłoszenia prac geodezyjnych lub prac kartograficznych;

3)      nazwy oraz liczbę jednostek rozliczeniowych udostępnianych materiałów zasobu, a także oznaczenia pozycji w odpowiedniej tabeli opłat zawartej w załączniku do ustawy;

4)      wysokość użytych do wyliczenia podstawowych stawek jednostkowych oraz współczynników korygujących;

5)      kwotę opłaty;

6)      datę wystawienia dokumentu oraz podpis organu lub upoważnionej przez niego osoby.

Szczegółowy wzór DOO został zawarty w przesłanym do zaopiniowania przez Komisję Wspólną projekcie rozporządzenia Ministra Administracji i Cyfryzacji w sprawie wniosków o udostępnienie zbiorów danych lub innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sposobu wydawania licencji oraz ich wzorów oraz wzoru Dokumentu Obliczenia Opłaty.

Projekt ten zawiera również wzory wniosków o udostępnienie zbiorów danych lub innych materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także licencji na wykorzystywanie udostępnionych materiałów zasobu.