Szkoła jest pierwszym środowiskiem w którym dokonywane jest rozpoznanie i udzielanie wsparcia uczniom.

Zgodnie z powyższą tezą Ministerstwo Edukacji Narodowej przygotowało projekt rozporządzenia w sprawie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach podstawowych i ponadpodstawowych oraz placówkach.

Projekt co do zasady zachowuje dotychczasowe rozwiązania w zakresie organizowania i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Zasadniczą zmianą jaka zachodzi w projektowanym rozporządzeniu w porównaniu z dotychczasowym stanem prawnym jest wskazanie, że pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu, szkole i placówce, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola, szkoły i placówki ucznia.

Z uwagi na powyższe zaproponowano także zmiany w przepisach regulujących zadania nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych oraz specjalistów, podkreślając, że prowadzenie rozpoznania indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów, w tym prowadzenie obserwacji pedagogicznych ma na celu rozpoznawanie mocnych stron, predyspozycji, zainteresowań i uzdolnień uczniów oraz przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów, w tym barier i ograniczeń utrudniających funkcjonowanie ucznia i jego uczestnictwo w środowisku szkolnym.

Podkreślono także konieczność współpracy nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów w zakresie wspierania ucznia i udzielania mu pomocy psychologiczno-pedagogicznej także w trakcie bieżącej pracy z uczniem, oraz dostosowania sposobów i metod pracy do możliwości psychofizycznych ucznia.

W celu wzmocnienie wsparcia nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów oraz ich doskonalenia w zakresie rozpoznawania specjalnych potrzeb dzieci i młodzieży doprecyzowano, że dyrektor przedszkola, szkoły i placówki organizując pomoc psychologiczno-pedagogiczną powinien planować i prowadzić wspomaganie mające na celu m.in. podejmowanie działań mających na celu podnoszenie jakości udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Dookreślono także, że wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole i placówce, zapewniają poradnie oraz placówki doskonalenia nauczycieli na wniosek dyrektora przedszkola, szkoły i placówki.

Ponadto zaproponowano, aby w przypadku gdy udzielana uczniowi pomoc psychologiczno-pedagogicznej nie przynosi efektów i nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia, dyrektor przedszkola, szkoły i placówki, za zgodą rodziców ucznia może wystąpić do poradni psychologiczno-pedagogicznej z wnioskiem o przeprowadzenie pogłębionej diagnozy specjalistycznej problemu ucznia w celu wskazania sposobu rozwiązania tego problemu. 

Proponuje się także wśród potrzeb uczniów stanowiących podstawę do objęcia ich pomocą psychologiczno-pedagogiczną wskazać dodatkowo zaburzenia zachowania i emocji, które należy korygować w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz poprzez objęcie ucznia odpowiednimi formami pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Dodatkowo, w celu poszerzenia grupy uczniów, którzy mogą korzystać z zajęć logopedycznych proponuje się zastąpienie  określenia „zaburzeń komunikacji językowej”, stanowiących podstawę do objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną określeniem, że potrzeba objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną może wynikać z deficytów kompetencji i zaburzeń sprawności językowych.

Wśród form pomocy psychologiczno-pedagogicznej proponuje się dodanie nowej formy tj. zajęć rozwijających umiejętności uczenia się.

Proponuje się również zastąpienie zajęć socjoterapeutycznych zajęciami rozwijającymi kompetencje emocjonalno-społeczne. Zajęcia socjoterapeutyczne powinny być adresowane do uczniów posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego wydane z uwagi na zagrożenie niedostosowaniem społecznym. Obejmowanie tym zajęciami uczniów, którzy nie posiadają ww. orzeczenia, w tym dzieci w przedszkolu, budziło wątpliwości merytoryczne.

Natomiast zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne będą mogły być organizowane dla większej grupy dzieci i młodzieży, zgodnie z rozpoznanymi potrzebami w tym zakresie.

W odpowiedzi na liczne wnioski nauczycieli, specjalistów i dyrektorów szkół i placówek kierowane do Ministerstwa Edukacji Narodowej dotyczące ujednolicenia czasu trwania zajęć specjalistycznych, zajęć rozwijających uzdolnienia oraz zajęć dydaktyczno-wyrównawczych w zaproponowano, aby godzina ww. zajęć trwała 45 min.

Projekt będzie przedmiotem obrad majowego posiedzenia Zespołu ds. Edukacji, Kultury i Sportu KWRiST.