Tablice rejestracyjne Wielkiego Księstwa Luksemburg nie wyróżniałyby się niczym szczególnym – mają one bowiem czarne znaki na żółtym tle i niebieski euroband z wyróżnikiem kraju (L) z lewej strony – gdyby nie wyjątkowo nietypowy schemat przydzielania kolejnych numerów rejestracyjnych.

Numery rejestracyjne składają się z dwóch liter i czterech cyfr. Nie kodują one ani terminu rejestracji, ani konkretnego miejsca rejestracji (co jest zresztą zrozumiałe ze względu na wielkość państwa). Numery o części liczbowej poniżej 4000 są zarezerwowane na potrzeby tymczasowej rejestracji nowych pojazdów lub pojazdów zmieniających właściciela; numery z zakresu 4000 – 9999 przeznaczone są do stałej rejestracji.

Numery te są przypisywane seriami po tysiąc do oznaczenia literowego, które tworzone jest sekwencyjnie:

• pierwszy wyróżnik literowy to „BA”;
• po wyczerpaniu każdej serii tysiąca liczb zmienia się pierwsza litera zgodnie z kolejnością alfabetyczną (z pominięciem I oraz O) rosnącą do Z. Po literze Z powtarzana jest litera Z a następnie litery są zmieniane w malejącej kolejności alfabetycznej;
• po wyczerpaniu czterech serii tysiąca liczb zmienia się druga litera – według tego samego schematu.

W praktyce oznacza to, że po numerze rejestracyjnym BA4999 następuje CA5000, po EA7999 – FB8000, po ZE8999 – ZF9000, po ZF9999 – YF4000.

Numery rejestracyjne z jedną cyfrą są zarezerwowane dla rodziny królewskiej, z dwoma cyframi – dla samochodów rządowych. Izba Deputowanych posiada z kolei pojazdy oznaczone numerami od P1 do P99.

Wyróżnik literowy „CD” jest zarezerwowany dla pojazdów korpusu dyplomatycznego i organizacji międzynarodowych. W tym przypadku inaczej jest również pisana dalsza część numeru – cztery cyfry są rozdzielone na dwie grupy rozdzielone łącznikiem. Ze względu na fakt, że Luksemburg jest siedzibą kilku instytucji działających w skali międzynarodowej tablice takie są relatywnie częste.

Numery rejestracyjne zaczynające się od AA i ZZ zarezerwowane są dla specjalnych celów (np. dla pojazdów policyjnych).