Ratio legis zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych stanowi wykluczenie z ruchu drogowego takich kierowców, którzy zagrażają bezpieczeństwu w komunikacji, zwłaszcza jeżeli zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu spowodowali znajdując się w stanie nietrzeźwości. Trudno sobie wyobrazić, by ustawodawca, pozbawiając prawa do kierowania pojazdami osobowymi (kat. A i B), zezwolił na prowadzenie pojazdów ciężarowych lub ciężarowych z przyczepą (kat. C i C+E) bądź np. autobusu z przyczepą (kat D i D+C) – stwierdził NSA w wyroku z dnia 18 grudnia 2020 r., sygn. akt: I OSK 1383/20 interpretując kolejny raz art. 12 ustawy o kierujących pojazdami.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o kierujących pojazdami, prawo jazdy nie może być wydane osobie, w stosunku do której został orzeczony prawomocnym wyrokiem sądu zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych - w okresie i zakresie obowiązywania tego zakazu.
W uzasadnieniu wyroku NSA przywołał również stanowisko zawarte w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11 października 2016 r., sygn. akt K 24/15, w którym wskazano, że orzeczenie środka karnego w postępowaniu karnym w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych określonych kategorii nie stoi na przeszkodzie możliwości stosowania wobec tej samej osoby za ten sam czyn dodatkowych sankcji administracyjnych. Zakaz wydania prawa jazdy określonej kategorii (innej niż określonej w wyroku karnym) nie jest kolejną karą za to samo przewinienie i nie zapada w ramach tej samej sprawy.
