Naczelny Sąd Administracyjny nie podziela podniesionego w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia przepisu prawa materialnego - art. 59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty. Stosownie do wskazanego przepisu, w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia uchwały szkoła publiczna, z zastrzeżeniem ust. 1a i 2, może być zlikwidowana z końcem roku szkolnego przez organ prowadzący szkołę, po zapewnieniu przez ten organ uczniom możliwości kontynuowania nauki w innej szkole publicznej tego samego typu, a także kształcącej w tym samym lub zbliżonym zawodzie.
Organ prowadzący jest obowiązany, co najmniej na 6 miesięcy przed terminem likwidacji, zawiadomić o zamiarze likwidacji szkoły: rodziców uczniów (w przypadku szkoły dla dorosłych - uczniów), właściwego kuratora oświaty oraz organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego właściwej do prowadzenia szkół danego typu.
Według skarżącego kasacyjnie organu naruszenie wymienionego wyżej przepisu polega na błędnym uznaniu przez Sąd pierwszej instancji, że wystarczające i odnoszące skutek prawny jest dokonanie zawiadomienia rodziców o likwidacji szkoły przez wysłanie jednej przesyłki adresowanej do obojga rodziców na ich wspólny adres, nie zaś imiennie na każdego z rodziców. Na poparcie stanowiska Wojewoda powołał się na dwa wyroki NSA i jeden wyrok WSA. Rzecz jednak w tym, że przywołane przez Wojewodę wyroki zapadły w odmiennych stanach faktycznych rozpatrywanych spraw. W sprawie niniejszej w skardze kasacyjnej organ nie kwestionuje prawidłowości doręczenia uchwały o zamiarze likwidacji szkoły w ustawowym 6 miesięcznym terminie, ani zachowania terminów dotyczących pozostawienia przez operatora pocztowego w skrzynce oddawczej zawiadomienia o pozostawieniu pisma, powtórnego zawiadomienia adresata o możliwości odbioru przesyłki, zwrotu przesyłki do nadawcy, ani pod względem wysłania przesyłek na właściwy adres, nie wskazuje też (poza jednym z rodziców - A.W.), innych rodziców, którym zawiadomienia o zamiarze likwidacji szkoły nie doręczono.
Według poczynionych przez Sąd pierwszej instancji ustaleń, nie zakwestionowanych skargą kasacyjną 18 przesyłek poleconych powróciło do Urzędu Miasta w K. z uwagi na niepodjęcie ich w terminie. Przesyłki te zawierają adnotacje o awizowaniu na dzień 21 grudnia 2015 r. oraz informację w postaci stempla pocztowego o zwrocie ich do organu w dniu 5 stycznia 2015 r., a więc po upływie 14 dni od dnia pierwszego awizowania przesyłki. Potwierdza to także pismo Poczty Polskiej z dnia 9 marca 2016 r. W tych okolicznościach trafnie przyjął Sąd pierwszej instancji, że skoro przesyłki te były dwukrotnie awizowane z zachowaniem 14 dniowego terminu, to doręczenie było skuteczne. W aktach sprawy nie ma żadnego pisma, w którym rodzic dziecka likwidowanej szkoły powołuje się na niezawiadomienie go o zamiarze likwidacji szkoły.
Co więcej Przewodniczący Rady Miejskiej w K. w piśmie z dnia 3 lutego 2016 r. skierowanym do Wojewody udzielił wyjaśnień dotyczących 6 doręczeń na adres jednego z rodziców, wskazując, że dotyczy to przypadków, gdy rodzic samotnie wychowuje dziecko. A ustalenia te poczyniono na podstawie pism Dyrektora Samorządowej Szkoły Podstawowej w C. i Dyrektora Samorządowej Szkoły Podstawowej w Z. Nie można zatem przyjąć, jak chce tego skarżący kasacyjnie organ, że jedynie okoliczność doręczenia zawiadomienia o likwidacji szkoły na wspólny adres rodziców pozwala na uznanie, że doszło do naruszenia procedury likwidacji szkoły określonej w art. 59 ust. 1 ustawy o systemie oświaty
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 stycznia 2017 r.
I OSK 2318/16
Źródło: CBOSA
