Brak szybkiej reakcji organu prowadzącego szkołę na postępowanie dyrektora w naturalny sposób osłabia, a nawet z upływem czasu znosi możliwość jego odwołania z tej funkcji na podstawie przepisu art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 marca 2013 r. I OSK 2448/12).
Pojęcie "przypadków szczególnie uzasadnionych", których zaistnienie - po myśli art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty - uzasadnia możliwość odwołania dyrektora szkoły z jego funkcji bez wypowiedzenia i w trakcie roku szkolnego, jest pojęciem ogólnym, niedookreślonym i powinno być interpretowane wąsko, gdyż przepis ten stanowi wyjątek od zasady stabilności stosunku zatrudnienia a zatem jego wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Przepis ten zatem - zgodnie z utrwalonym a przytoczonym zresztą przez Sąd Wojewódzki orzecznictwem - odnosi się do przypadków, w których nie jest możliwe dalsze pełnienie przez dyrektora szkoły jego funkcji kierowniczej bo zachodzi konieczność natychmiastowego przerwania jego czynności, z uwagi na zagrożenie dla interesu publicznego. Orzecznictwo zwraca przy tym uwagę, że art. 38 ust. 1 pkt 2 jest przewidziany dla przypadków wymagających natychmiastowego działania. Sytuacja przewidziana więc ww. przepisem dotyczy przypadków o charakterze zupełnie wyjątkowym i nadzwyczajnym.
Tego rodzaju przypadek nie zachodził zaś w przywołanej sprawie.
W wyniku dokonanej w Publicznej Szkole Podstawowej w miesiącu wrześniu 2010 r. kontroli dokumentacji szkolnej, przeprowadzonej z upoważnienia Wójta Gminy przez Sekretarza Gminy, zostało stwierdzone szereg uchybień w obowiązkach Dyrektora Szkoły. Ponadto, doraźna kontrola, przeprowadzona z ramienia Kuratora Oświaty ustaliła, iż Dyrektor Szkoły niewłaściwie prowadził dokumentację czynności związanych z odbywaniem stażu nauczyciela kontraktowego. Poza tym, organ prowadzący szkołę stwierdził również brak współpracy Dyrektora Szkoły z Radą Pedagogiczną.
Pismem z września 2010 r. Dyrektor Szkoły powiadomiła organ o wykonaniu wszystkich zaleceń pokontrolnych, zgodnie z wystąpieniem pokontrolnym odebranym we września 2010 r., choć - jak się później okazało - stwierdzono brak 3 protokołów z posiedzeń Rady Pedagogicznej za okres od czerwca 2009 r. do lutego 2010 r., co Dyrektor Szkoły tłumaczyła odmową sporządzenia protokołów przez wyznaczonych nauczycieli, mimo zaleceń pokontrolnych organu prowadzącego, a o którym to fakcie poinformowała Wójta Gminy.
Zaakcentować też trzeba, że z powodu stwierdzonych uchybień w pracy został przez organ prowadzący zabrany skarżącej - jako Dyrektorowi Szkoły - dodatek motywacyjny.
Z powyższego zatem wynika, iż stwierdzone w analizowanej sprawie uchybienia w pracy Dyrektora Szkoły oraz fakt jego skonfliktowania z Gronem Pedagogicznym mogły stanowić podstawę do negatywnej oceny pracy Dyrektora, ale nie stanowiły przypadku, o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty. Nie istniała bowiem sytuacja, którą można był traktować jako zagrażającą porządkowi publicznemu lub mogącą spowodować destabilizację funkcjonowania placówki zwłaszcza, że w zdecydowanej większości zarzucone jej uchybienia.
Źródło: CBOSA
