Tak głosi stara premia* prawnicza, na którą powołał się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku stwierdzając nieważność zarządzenia o zatwierdzeniu konkursu na dyrektora szkoły.

Wójt gminy orzekł o zatwierdzeniu konkursu na stanowisko dyrektora zespołu szkół. W oparciu o przedłożoną dokumentację z postępowania konkursowego stwierdził, że nie został on rozstrzygnięty. W skardze do sądu niedoszły dyrektor zarzucił, że zarówno komisja konkursowa jak i wójt uznali, że przedłożenie dokumentów potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez notariusza, ZUS oraz Urząd Gminy jest równoznaczne z brakiem wszystkich dokumentów wskazanych w ogłoszeniu o przeprowadzeniu konkursu na stanowisko dyrektora.

§1 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej, określa wykaz dokumentów, których oryginały lub poświadczone przez kandydata kopie należy złożyć w postępowaniu konkursowym.

Zdaniem Sądu cyt. Skarżący został ukarany za to, że uczynił więcej niż wymagały tego przepisy prawa. Jest oczywiste, że bardziej wiarygodne są kopie dokumentów poświadczonych za zgodność z oryginałem przez notariusza, Sekretarza Gminy czy pracownika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, niż kopie poświadczone przez samego kandydata. Poświadczenie oznacza bowiem, że nie tylko sam kandydat ale także inne podmioty, w tym notariusz wykonujący zawód zaufania publicznej, widziały oryginały tych dokumentów. Sąd podkreślił, że wykładania przepisów nie może wykraczać poza dopuszczalne granice interpretacji, a te określa cel regulacji. Tym celem jest koniecznością zabezpieczenia prawidłowości postępowania konkursowego.

Wyrok WSA w Białymstoku z 7 października 2014 r. sygn. II SA/Bk 709/14. Uwaga! Orzeczenie jest nieprawomocne.

Źródło: CBOSA

*zasada, maksyma