W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, według którego zasadę stanowiącą o rodzajach terenów podlegających ochronie przed hałasem określa art. 113 ust. 2 pkt 1 Prawo ochrony środowiska, a nie przepisy rozporządzenia w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku oraz art. 114 ust. 1 i 2 oraz art. 115 P.o.ś.
Powołane przepisy mają na celu:
- przyporządkowanie projektowanych terenów o różnych funkcjach lub różnych zasadach zagospodarowania do poszczególnych rodzajów terenów określonych w art. 113 ust. 2 pkt 1 P.o.ś. (art. 114 ust. 1 P.o.ś.),
- ustalenie kryteriów tego przyporządkowania w przypadku występowania różnych funkcji na tym samym terenie (art. 114 ust. 2 P.o.ś.) oraz
- ustalenie kryterium przyporządkowania do podlegających ochronie terenów, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (art. 115 P.o.ś.).
W każdym z tych przypadków punktem odniesienia jest jednak art. 113 ust. 2 pkt 1 P.o.ś. i określona w tym przepisie zasada ochrony przed hałasem terenów faktycznie zagospodarowanych (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 marca 2022 r., sygn. akt III OSK 795/21; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 26 października 2023 r. II SA/Go 374/23).
Źródło: www.orzeczenia.nsa.gov.pl
