Tytułowa teza wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który nie podzielił stanowiska Wojewody co do uchylenia decyzji organu I instancji w przedmiocie udzielenia pozwolenia na budowę i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania organowi I Instancji. Jak wyglądał stan sprawy i jak dokładnie ocenił go Sąd?

W omawianym przypadku Wojewoda przyjął, iż Prezydent nie dokonał należytej i wyczerpującej oceny w zakresie zgodności projektowanej inwestycji z wymogami miejscowego planu zagospodarowana przestrzennego oraz braku wykazania w projekcie, że zaprojektowana ściana ściany położonej w odległości mniejszej niż 8 m od innych budynków spełnia wymogi zabezpieczenia przeciwpożarowego. Jednak organ kontroli instancyjnej podkreślając uchybienia dotyczące interpretacji i zastosowania przez Prezydenta przepisów zawartych w § 18 ust. 1 oraz § 271, 272 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, nie wskazał zdaniem Sądu na istnienie takich okoliczności faktycznych, które nie zostały w postępowaniu pierwszoinstancyjnym w sposób dostateczny wyjaśnione, uniemożliwiając rozstrzygnięcie sprawy w oparciu o przepisy prawa materialnego. Według WSA wskazane przez organ odwoławczy przyczyny uchylenia decyzji nie zostały powiązane z przepisami procesowymi (przepisami postępowania wyjaśniającego), lecz z normami prawa materialnego, których zastosowanie w decyzji spowodowało w ocenie Wojewody wadliwą ocenę organu I instancji o możliwości wydania pozytywnej decyzji dla inwestorów. W konsekwencji podane podstawy kasacji nie mieściły się w przyczynach uzasadniających uchylenie decyzji na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. – orzekł WSA.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 29 grudnia 2021 r., II SA/Gd 667/21

Źródło: CBOSA