Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wypowiedział się w sprawie kwalifikacji budowlanej obiektu konstrukcji stalowej pełniącego funkcję budynku gospodarczego, który nie był trwale z gruntem związany. Sąd uznał za prawidłowe stanowisko skarżącego, zgodnie z którym mowa w tym przypadku o obiekcie małej architektury, nie zaś o tymczasowym obiekcie trwale z gruntem związanym. Na czym zdaniem Sądu polega zatem różnica?

W pierwszej kolejności Sąd powołał się na art. 29 pkt 7 ustawy prawo budowlane. Zgodnie z tym przepisem nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę natomiast wymaga zgłoszenia, o którym mowa w art. 30, budowa tymczasowych obiektów budowlanych niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce - w terminie określonym w zgłoszeniu, ale nie później niż przed upływem 180 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu.

Zdaniem Sądu, organy Inspekcji Nadzoru Budowlanego w sposób całkowicie nieuzasadniony, bez uwzględnienia konstrukcji, gabarytów i sposobu wykorzystania przedmiotowego obiektu, wykluczyły możliwość jego kwalifikacji jako obiektu małej architektury.

Wbrew zatem stanowisku organów, lekka konstrukcja obiektu, jego niewątpliwie niewielkie rozmiary, w tym wysokość - 1,93 m, która nie spełnia norm właściwych dla pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, w kontekście otaczającej zabudowy, a także sposób wykorzystania do rekreacji codziennej i utrzymania porządku na nieruchomości, stanowiący nieuciążliwe uzupełnienie funkcji mieszkaniowej, pozwalało na dokonanie prawidłowej kwalifikacji spornej zabudowy, jako obiektu małej architektury. Tym samym nie można zakwalifikować tego obiektu jako obiektu tymczasowego nietrwale związanego z gruntem, jak dokonały tego orzekające organy.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 29 września 2021 r., sygn. II SA/Gd 300/21. Orzeczenie nie jest prawomocne

Źródło: CBOSA