Usytuowanie garażu otwartego na poziomie parteru nie wyklucza możliwości jednoczesnego usytuowania pomieszczeń mieszkalnych na wyższej kondygnacji, lecz nie bezpośrednio nad garażem otwartym. Tak wynika z wyroku WSA w Poznaniu z 17 marca 2021 r. sygn. IV SA/Po 1649/20.
W sprawie o pozwolenie na budowę kwestią sporną była interpretacja §106 ust. 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Przepis ten określa, że pod pewnymi warunkami techniczno-budowlanymi dopuszcza się sytuowanie nad garażem otwartym kondygnacji z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi. Jednocześnie z tego samego przepisu wynika, że nie dotyczy to m.in. pomieszczeń mieszkalnych.
Sąd wskazał, że nie sposób uznać, że zamiarem prawodawcy było całkowite wykluczenie możliwości sytuowania pomieszczeń mieszkalnych (m.in.) w budynkach, w których znajduje się garaż otwarty, również na pełnym poziomie kondygnacji powyżej takiego garażu. Zdaniem Sądu ograniczenia wynikające z § 106 ust. 2 rozporządzenia mają na celu niedopuszczenie do sytuowania pomieszczeń mieszkalnych bezpośrednio nad garażem otwartym, na kolejnych wyższych kondygnacjach, w trosce o bezpieczeństwo przeciwpożarowe i akustyczne mieszkańców budynku. Nie kłóci się zaś z takimi celami projektowanie pomieszczeń mieszkalnych powyżej garażu otwartego (na wyższych kondygnacjach), ale nie bezpośrednio nad garażem otwartym.
Jedynym powodem, dla którego wojewoda odmówił inwestorom wydania decyzji pozytywnej w sprawie było rzekome niedostosowanie projektu zagospodarowania działek do wymogów § 106 ust. 2 Rozporządzenia w zakresie pozostawienia na 2. piętrze budynku, lecz nie bezpośrednio nad garażem otwartym, pomieszczeń mieszkalnych. Sąd wskazał, że z uzupełnienia projektu budowlanego wynikało, że wnioskodawcy dokonali zmiany funkcji pomieszczeń by żadne z nich o funkcji mieszkalnej nie znalazło się nad garażem otwartym i z tego względu uchylił decyzję wojewody.
Źródło: NSA
