Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy Prawo budowlane, właściwy organ, po uzyskaniu upoważnienia ministra, w drodze postanowienia, udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych, ustalonych przez tego ministra.

Postanowienie w przedmiocie odmowy udzielenia zgody na odstępstwo od przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, nie należy do żadnej z kategorii aktów, wymienionych w art. 3 §2 ustawy Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi, na których skargi rozpoznają w ramach kontroli działalności administracji publicznej, sądy administracyjne.

W literaturze oraz orzecznictwie brak jednomyślności co do charakteru tego postanowienia. Przeważa jednak pogląd, że jest to postanowienie dotyczące kwestii wynikających w toku postepowania o udzielenie pozwolenia na budowę. Sądy administracyjne stoją na stanowisku, iż omawiane postanowienie, nie jest rozstrzygającym sprawę co do istoty, ani kończącym postępowanie. Ponadto, na postanowienie wydane w trybie art. 9 ust. 2 Prawa budowlanego nie przysługuje zażalenie, a strona niezadowolona może je zaskarżyć w odwołaniu od decyzji wydanej w sprawie pozwolenia na budowę.

W konsekwencji, skoro na postanowienie w sprawie odmowy zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych nie służy zażalenie oraz nie jest ono postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie, czy też rozstrzygającym co do istoty, to należy uznać, że skarga do sądu administracyjnego na tego rodzaju postanowienie nie przysługuje.

Źródło: Orzecznictwo NSA