Zdaniem Macieja Zenktelera z portalu urbanistyka.info, gdyby ktoś spytał o jedną, najważniejszą różnicę miedzy polskim i australijskim systemem planistycznym, odpowiedź byłaby taka: kluczowa różnica tkwi w podejściu do planowania strategicznego, czyli dalekosiężnego planowania w oparciu o analizy demograficzne, prognozy zmian klimatycznych, potrzeby ekonomiczne, społeczne, przyrodnicze, czy planowanie w skali regionalnej (metropolitalnej).

Wszystkie te elementy pełnią kluczową, absolutnie priorytetową rolę w projektowaniu urbanistycznym. Autor podaje przykład miasta Sydney, które obok innych trzech miast australijskich znalazło się w pierwszej dziesiątce corocznego rankingu najlepszych miast do życia, publikowanego przez tygodnik „the Economist”.

W zeszłym roku miasto to opracowało nową strategię rozwoju: Sustainable Sydney 2030. Oparta została na konsultacjach z mieszkańcami i niezależnymi ekspertami. Zdefiniowała trzy główne tematy wokół których buduje się przyszłość miasta: Green, Global, Connected. Green – Sydney, już dziś, w oparciu o dostępne technologie ma potencjał bycia miastem opartym w całości o energię odnawialną, pochodzącą z lokalnych, zdecentralizowanych źródeł. Global – miasto ma ambicję stania się znanym na całym świecie centrum biznesowo-kulturalnym o wybitnej architekturze. Connected – tu oprócz promowania ruchu pieszego i rowerowego stawia się na inicjatywy lokalne, tanie budownictwo mieszkaniowe oraz rewitalizację zaniedbanych czy podupadłych obszarów miasta.  

Nie tylko co, ale i jak

Strategia Sydney zawiera mechanizm implementacji haseł składających się na wizję miasta, rozłożenia wizji na tematy, tematów na cele, celów na projekty, stworzenie zespołów tematycznych, podział obowiązków, ustalenie odpowiedzialności, budżetu i praca, praca, praca. Po uchwaleniu strategii urzędnicy opracowali czteroletni plan realizacji, w którym zdefiniowali strategiczne projekty, interdyscyplinarne zespoły projektowe, wyznaczono im budżet oraz wskaźniki efektywności wykonania prac i metody ich pomiaru. Na tym szczeblu hierarchii znajduje się miejsce miejscowych planów przestrzennych. Są one narzędziem realizacji planu strategicznego i są ściśle zintegrowane z projektami prowadzonymi przez specjalistów z innych dziedzin. Dodatkowo ratusz co roku tworzy plan operacyjny, w którym obok celów na kolejny rok znajduje się raport podsumowujący rok miniony.

Planowanie strategiczne usankcjonowane prawem

Takie podejście do planowania strategicznego zapisane jest w Local Government Act (czyli w tutejszej ustawie o samorządzie lokalnym) i obowiązuje wszystkie jednostki samorządu lokalnego stanu Nowa Południowa Walia, którego stolicą jest Sydney. Jest rygorystycznie przestrzegane i nadzorowane przez rząd stanowy, który wyposażony został w odpowiednie narzędzia do skutecznego nadzoru. W niektórych samorządach lokalnych radni nie zajmują się tematem, jeśli nie jest on zdefiniowany i zapisany w planie strategicznym. Podobna, choć oparta na innych przepisach prawnych, organizacja pracy samorządów lokalnych obowiązuje w każdym australijskim stanie.

Źródło: urbanistyka.info