Wyrok KIO z dnia 23 stycznia 2012 r., sygn. akt: KIO 52/12 dotyczący wniesienia wadium
Istotą sporu jest rozstrzygnięcie, czy dla uznania, że w przedmiotowym postępowaniu wadium zostało wniesione w terminie wystarczy przed upływem tego terminu wydać dyspozycję dokonania przelewu z rachunku bankowego odwołującego się na rachunek bankowy zamawiającego. Przepisy ustawy Pzp nie zawierają definicji wadium. Pod pojęciem tym jednakże rozumie się określoną sumę pieniędzy lub odpowiednie zabezpieczenie zapłaty tej sumy, od których wniesienia zamawiający uzależnia dopuszczenie wykonawcy do udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Wadium jest zabezpieczeniem zamawiającego przed niesolidnym wykonawcą. W związku z rolą, jaką odgrywa wadium, musi ono być ważne i pozostawać w dyspozycji zamawiającego cały okres związania ofertą.
W myśl art. 45 ust. 3 ustawy Pzp wadium wnosi się przed upływem terminu składania ofert. W rozpoznawanej sprawie odwołujący się wniósł wadium w formie pieniądza, który jest jedną z form wnoszenia wadium dopuszczalnych przez ustawę Pzp. Izba zgadza się z odwołującym się, że w przedmiotowym przypadku brak jest podstaw do posłużenia się art. 454 § 1 K.c. Pomiędzy zamawiającym i wykonawcą na tym etapie postępowania nie istnieje bowiem stosunek zobowiązaniowy w rozumieniu przepisów Księgi III Kodeksu cywilnego. Niemniej jednak obowiązek wniesienia wadium w taki sposób, by środki pieniężne zostały zaksięgowane na rachunku bankowym zamawiającego przed wyznaczonym terminem można wywieść z przepisów ustawy Pzp. Przepis art. 45 ust. 7 ustawy Pzp określa, na czym polega wniesienie wadium w pieniądzu. I tak wadium wnoszone w pieniądzu wpłaca się przelewem na rachunek bankowy wskazany przez zamawiającego. Posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem „wpłacać na rachunek" jest w ocenie Izby równoznaczne z koniecznością zaksięgowania środków pieniężnych na wskazanym rachunku. Wydanie dyspozycji dokonania wpłaty nie jest „wpłatą" w rozumieniu przepisu art. 45 ust. 7 ustawy Pzp, lecz jedynie podjęciem kroków zmierzających do dokonania takiej wpłaty. Potwierdzeniem powyższego jest przepis art. 63c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 roku Nr 72, poz. 665 ze zmianami), zgodnie z którym „Polecenie przelewu stanowi udzieloną bankowi dyspozycję dłużnika obciążenia jego rachunku określoną kwotą i uznania tą kwotą rachunku wierzyciela. Bank wykonuje dyspozycję dłużnika w sposób przewidziany w umowie rachunku bankowego". Z przepisu wynika zatem, że wydanie polecenia przelewu powoduje podjęcie ze strony banku określonych czynności mających na celu realizację wydanej dyspozycji na warunkach określonych w umowie rachunku bankowego. Sama dyspozycja nie jest zatem równoznaczna z dokonaniem wpłaty.
Niezależnie od powyższego Izba stoi na stanowisku, że zamawiający powinien mieć możliwość dysponowania wpłaconym wadium przez cały okres związania ofertą, co nie miało miejsca w rozpoznawanej sprawie. Obowiązek wnoszenia wadium na cały okres związania ofertą można wywieść z wielu przepisów ustawy Pzp. W szczególności, zgodnie z art. 45 ust. 3 ustawy Pzp wadium wnosi się przed upływem terminu składania ofert. Termin ten jest jednocześnie początkiem terminu związania ofertą, o czym świadczy treść art. 85 ust. 5 ustawy Pzp. A zatem – odnosząc się do wskazanych przepisów – wadium należy wnieść przed początkiem terminu związania ofertą.
Pełny tekst orzeczenia dostępny jest tutaj
Źródło: Informator UZP, 02/03.2012r.
