Ogólnopolskie Porozumienie Organizacji Samorządowych zaapelowało o jak najszybsze wprowadzenie przepisów dotyczących znakowania zwierząt domowych.
Stanowisko, rozesłane w ramach Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego, to wniosek o przyspieszenie prac nad zmianą przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 o ochronie zwierząt polegających na wprowadzeniu ustawowego obowiązku znakowania zwierząt właścicielskich – psów i kotów wraz z utworzeniem jednej ogólnopolskiej bazy oznakowanych zwierząt domowych.
Jak wskazano w piśmie, gminy ponoszą corocznie coraz większe koszty związane z realizacją programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Wyłapywane przez gminy zwierzęta są nieoznakowane, co powoduje brak możliwości ustalenia właściciela zwierzęcia. W konsekwencji zwierzęta te trafiają do schroniska i pozostają na utrzymaniu gmin. „Obowiązek czipowania psów i kotów wpisany do ustawy będzie zapobiegać ich bezdomności oraz prowadzić do łatwiejszej identyfikacji, a tym samym ustalenia właściciela.” – można przeczytać w piśmie rozesłanym do członków KWRiST i skierowanym do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. W konsekwencji, należy ustanowić centralny rejestr umożliwiający identyfikację właściciela zwierzęcia, przez co zagubione zwierzę będzie można odnaleźć nawet setki kilometrów od domu. OPOS postuluje by rejestr ten prowadziła Państwowa Inspekcja Weterynaryjna.
Jak wskazują samorządowcy, brak obowiązku znakowania uniemożliwia określenie faktycznej skali zjawiska bezdomności w kraju. To samo zwierzę może być bowiem kilkukrotnie odławiane i ponownie wypuszczane. Powoduje to nieprawidłowe wydatkowania pieniędzy publicznych przeznaczonych na realizację programów zapobiegania bezdomności zwierząt.
Zgodnie z propozycją, znakowaniem zwierząt powinni zajmować się ustawowo lekarze weterynarii, a koszt takiego zabiegu, który jest stosunkowo niewielki, powinien ponosić właściciel zwierzęcia.
Pod artykułem można pobrać pełną treść stanowiska.
