Bezpieczeństwo osób korzystających z kąpielisk określa ustawa z 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych. Zgodnie z nią za zapewnienie bezpieczeństwa osobom pływającym, kąpiącym się, bądź uprawiającym sport lub rekreację na obszarach wodnych odpowiadają wójtowie, burmistrzowie, prezydenci miast.

W związku z tragedią, jaka miała miejsce w wakacje w jednym z kurortów nad Morzem Bałtyckim, Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła doraźną kontrolę. Oto jej wyniki: organizacja kąpieliska nie zapewniała jednolitego poziomu bezpieczeństwa na całym obszarze objętym nadzorem ratowników, a sposób oznakowania obszaru objętego zakazem kąpieli mógł przyczynić się do dezorientacji osób korzystających z plaży. Ponadto ratownicy nie byli wyposażeni w potrzebny sprzęt.

Na terenie gminy miasto wyznaczyło kąpielisko o długości 800 m, a na nim strefy strzeżone i niestrzeżone. Według wyjaśnień Burmistrza przy wyborze sposobu organizacji kąpielisk kierowano się przede wszystkim chęcią zapewnienia bezpieczeństwa na plażach o największym natężeniu ruchu turystycznego. Wyznaczenie na ich obszarze stref strzeżonych z przerwami na strefy niestrzeżone spowodowane było koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa na jak największym terenie, w sytuacji ograniczonego budżetu Miasta i niedostatku ratowników na rynku pracy.

Konieczność zapewnienia wyposażenia i braki kadrowe nie pozwalały na objęcie dozorem ratowników całych odcinków kąpielisk najbardziej uczęszczanych przez turystów. W ocenie NIK taka organizacja kąpieliska nie zapewniała jednolitego bezpieczeństwa na całym jego obszarze. Sposób usytuowania i oznakowania tablic informacyjnych „zakaz kąpieli”, nie zapewniały czytelnej informacji o obszarze, na którym zakaz ten obowiązuje.

Co prawda do wakacji jeszcze daleko, ale już dzisiaj warto pomyśleć nad sposobem oznaczania kąpielisk i zapewnienia odpowiedniego zaplecza personalnego do obsługi kąpielisk.

Źródło: www.nik.gov.pl