Podczas dwóch spotkań przedstawicieli korporacji samorządowych z delegacją Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Europy zwracano uwagę na niepełne przestrzeganie w naszej kulturze administracyjnej niektórych artykułów Karty.
Art. 4 EKSL dotyczy kompetencji JST. Jego ustęp 4 mówi, iz przyznane społcznościom lokalnym kompetencje powinny być "w zasadzie całkowite i wyłączne". Tymczasem w polskiej praktyce legisjalcyjnej przepisy ustaw i rozporządzeń "wiążą ręce" samorządom na tyle, iż trudno mówić o samodzielności i rozwiązaniach własnych. Przykładem moga być regulacje dotyczące pomocy społecznej i oświaty. A także ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z kolei w przypadku art. 6 "Dostosowanie struktur i środków administracyjnych do zadań społeczności lokalnych", brak realizacji tego zapisu widać w narzucaniu JST gotowych rozwiązań w kształtowaniu struktur administracyjnych w niektórych dziedzinach, gdy ustawodawca za samorządy postanowia, jak mają wyglądać niektóre jednostki komunalne, narzuca ograniczenia w pomocy społecznej czy edukacji (np. nie wolno łączyć szkół tego samego typu, organizować sieci szkolnej, przekazywać szkół zainteresowanym podmiotom). Utrudnienia dotyczą też kształtowania polityki kadrowej (art. 6, ust. 2). Dla przykładu, w ustawie o pracownikach samorządowych znajduje się taryfikator płacowy, a powinny ujete byc w niej jedynie zasady wynagradzania. Najwięcej emocji wywołuje jednak kwestia uregulowana w art. 9 Zasady finansowe społeczności lokalnych. Drugi ustęp artykułu stanowi, iz "Wysokość zasobów finansowych społeczności lokalnych powinna być dostosowana do zakresu uprawnień przyznanych im przez Konsytucję lub przez prawo". Tu najlepszym przykładem jest oszacowana na 8 mld zł wartość ubytków dochodów JST wskutek zmian ustawowych oraz nakładania na samorządy wciąż nowyh zadań bez zapieczenia finansowego.
Na podsumowanie spotkań powstanie raport, którego projekt przesłany zostanie korporacjom samorządowym do konsultacji.
Źródło: zmp.poznan.pl, Dz.U. 1994 nr 124 poz. 607.
