Wyrok KIO z dnia 24 stycznia 2012 r., sygn. akt: KIO 69/12 dotyczący kryteriów oceny ofert.
Izba rozumie argumentacje Zamawiającego z rozprawy w przedmiotowym zakresie, jednakże interpretacja kryteriów przedstawiona na rozprawie, nie ma wystarczających podstaw w postanowieniach SIWZ.
Wskazane powyżej postanowienia SIWZ mają charakter niebudzący żadnych wątpliwości i wiodący (w odróżnieniu od przywołanych przez Zamawiającego na rozprawie), inne rozumienie wypacza sens wskazanych postanowień. W ocenie Izby, fakt, że określone sformułowania będące elementem oceny w ramach danego podkryterium mają charakter nieprecyzyjny, co przyznał Zamawiający na rozprawie, nie daję podstaw do stopniowania przyznawanej punktacji w oderwaniu od przyjętych przez Zamawiającego w SIWZ kryteriów. Złożone oferty nie powinny być oceniane w stosunku do siebie, lecz w odniesieniu do postanowień SIWZ, które określały modelową ofertę.
Okoliczność, że członkowie Komisji Przetargowej nie uzasadniali w jakikolwiek sposób nie przyznanie max. ilości punktów, przy jednoczesnym całkowicie pozytywnym uzasadnieniu w danym podkryetrium (np. 2.1, czy też 2.2), jak i przyznawali punktacje (określoną ilość punktów), którą nie można było uzyskać przy uwzględnieniu obowiązujących zasad przyznawania określonej ilości punktów (podkryetrium 3.3), stanowi wystarczającą podstawę do uwzględnienia odwołania, tym bardziej że stanowi to okoliczność przyznaną przez Zamawiającego, z uwagi na zastosowany zakresowy sposób przyznawania punktacji.
Jednocześnie, należy wskazać, że autorem SIWZ jest Zamawiający, i ponosi w związku z powyższym wszelkie konsekwencje wynikające z tego faktu. Jeżeli, dany element zawarty w opis danego podkryterium, w którym wskazywano, ile punktów i za co należy przyznać, nie jest spełniony przez danego Wykonawcę w pełni, a tylko częściowo, to z uwagi na brak możliwości stopniowania punktacji i zero/jedynkowy charakter oceny wynikający z przywołanych postanowień SIWZ, mamy do czynienia z sytuacją w ramach, której dany Wykonawca nie jest uprawniony do uzyskania punktacji za dany element. Naturalnie w razie wątpliwości istnieje możliwość wezwania do wyjaśnień (art. 87 ust.1 Pzp), przy czym nie mogą one prowadzić do zmiany oferty. Poza tym, ugruntowane jest w orzecznictwie stanowisko, że wszelkie niejasności postanowień SIWZ, winny być interpretowane na korzyść Wykonawcy.
Izba nie zamierza polemizować z opiniami biegłych, także Odwołujący co do zasady, tak stwierdził na rozprawie, jednakże Odwołującego budził wątpliwości sposób przyznawania punktacji przez Zamawiającego (Zamawiający uniemożliwił zapoznanie się z kartami indywidualnej oceny ofert członków Komisji Przetargowej). Należy także zauważyć, że opinie biegłych zostały wzięte przez członków Komisji Przetargowej pod uwagę, ale miały one charakter posiłkowy, każdorazowo, każdy z członków przyznawał punktacje samodzielnie. Ustalenia dokonane przez Izbę w toku rozprawy i zgromadzony materiał dowodowy, potwierdził, iż Zamawiający przyznawał punktacje przy założeniu, jak stwierdził w odpowiedzi na odwołanie, że: „(...) należy rozpatrywać liczbę uzyskiwanych punktów za wypełnienie danego kryterium nie tylko w sposób absolutny ale przede wszystkim w relacji do innych ofert", czyli przy założeniu dużego poziomu abstrakcyjności wobec zasad, które sam określił w Rozdz. 7 SIWZ.
Pełny tekst orzeczenia dostępny jest tutaj.
Źródło: Informator UZP, luty/marzec 2012r.
