Wniesienie przez inicjatora referendum skargi do sądu na uchwałę w przedmiocie odrzucenia wniosku mieszkańców o przeprowadzenie referendum stanowi wyjątek od zasady wnoszenia skargi do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 P.p.s.a.).

Uchwała Państwowej Komisji Wyborczej, zawierająca wytyczne i wyjaśnienia dotyczące odwołania organów jednostek samorządu terytorialnego, może mieć znaczenie posiłkowe w ustaleniu treści norm art. 14 ust. 2 ustawy o referendum, nadając określony kierunek procesowi ich wykładni i stosowania.

Nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym referendum sprawy indywidualne, które powinny być załatwiane przez organ w drodze aktu administracyjnego w sformalizowanym trybie, z zachowaniem szczegółowo uregulowanej procedury, z dopuszczeniem środków zaskarżenia mających na celu kontrolę i weryfikację aktu. Na tej zasadzie z zakresu referendum należy wyłączyć sprawy rozstrzygane w trybie k.p.a., Ordynacji podatkowej, bądź Prawa budowlanego.

Rozstrzygnięcie referendalne nie może zastąpić aktu normatywnego – aktu prawa miejscowego, jakim jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2012 r. sygn. II OSK 2467/12.

Źródło: Orzecznictwo NSA