Program polityki zdrowotnej może być zmieniany w trakcie realizacji, bez zasięgania opinii Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji. Wprowadzenie zmiany nie oznacza automatycznie powstania nowego programu, który należy przedstawić agencji do zaopiniowania. To konkluzja stanowiska resortu zdrowia z ubiegłego roku, które przypomniała obecnie AOTMiT ze względu na pojawiające się pytania samorządów.
Program można zmieniać w trakcie realizacji
W styczniu ubiegłego roku Ministerstwo Zdrowia stwierdziło, że zmiany w trakcie realizacji programu są możliwe bez uzyskiwania opinii agencji. Urzędnicy uznali, że uzasadnieniem takiego stanowiska jest po prostu to, że nie zabrania tego ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, regulująca m.in. sprawy programów. Brak jest wyraźnego wskazania w treści ustawy procedury dokonywania zmian oraz brak jest regulacji uniemożliwiających wprowadzanie zmian. Zgodnie z art. 48 ust. 1 ustawy programy polityki zdrowotnej są opracowywane przez właściwego ministra, wdrażane, realizowane i finansowane. Z kolei art. 5 pkt 29a definiuje pojęcie programu, jako zespołu działań, podjętych - w celu realizacji potrzeb zdrowotnych danej grupy - i realizowanych przez właściwą jednostkę. Ustawa nie ogranicza tej możliwości jedynie do opracowania programu bez późniejszej możliwości ingerencji w jego treść. Urzędnicy ministerialni podkreślają, że ustawa nie definiuje pojęć wdrażania i realizacji programu, a oczywiste jest rozumienie pod tymi pojęciami m.in. takiego dostosowywania treści programu, aby jak najlepiej służył zamiarowi osiągnięcia założonych w programie celów. Za kwestię podstawową urzędnicy uznają definicję ustawową programu polityki zdrowotnej, jako zespołu działań podjętych w określonym celu. O ile więc wprowadzoną zmianę w treści programu można uznać za mogącą przyczynić się do realizacji określonego programem celu, to działanie takie należy uznać właśnie za jego wdrażanie i realizację.
Zmiana w programie nie oznacza nowego programu
Ministerstwo wyjaśniło również, że nie można uznać każdej zmiany dokonanej w obowiązującym programie polityki zdrowotnej, jako utworzenie nowego programu, co z kolei wiązałoby się z koniecznością jego zaopiniowania przez AOTMiT. Ustawa nie zawiera pojęcia „nowego programu”, ale można je wyprowadzić z przedstawionej w ustawie definicji programu polityki zdrowotnej. Kluczowy jest tu aspekt (etap) opracowania programu. Jego wdrażanie, realizowanie i finansowanie dotyczy działań podejmowanych już po wejściu programu w życie. Tym samym, dokonywanie czynności, które mogą być uznane za wdrażanie czy realizowanie programu nie może być uznane za jego opracowywanie, a co za tym idzie za tworzenie nowego programu.
Ponadto, nowy program, który wymagałby opinii AOTMiT, musi również dotyczyć nowych działań, tj. nie objętych dotychczas innym programem. W innym przypadku należałoby go uznać za kontynuację, o której ustawa mówi wprost w art. 48a ust. 2, a wtedy nie ma obowiązku występowania do AOTMiT o opinię. Przepis ten, dając wprost możliwość wprowadzenia w życie na nowo opracowanego programu polityki zdrowotnej bez konieczności uzyskania opinii AOTMiT, jednoznacznie wskazuje a contrario na okoliczność, iż nie każda nowa treść programu polityki zdrowotnej tej opinii wymaga. "Jeżeli bowiem, zdaniem ustawodawcy, możliwe jest wdrażanie i realizacja programu w brzmieniu, którego AOTMiT nie zaopiniowała (o ile oczywiście uznany zostanie za kontynuację programu dotychczasowego, tj. nie będzie różnić się w podstawowych założeniach merytorycznych od już zaopiniowanych), to tym samym uzyskania opinii nie powinno również wymagać dokonywanie takich zmian w aktualnym programie, które poza jego zakres merytoryczny także nie będą wykraczać.”
Całe stanowisko resortu zdrowia dostępne jest tutaj.
Źródło: aotm.gov.pl
