Czy dopuszczalne jest ujęcie w budżecie powiatu wydatków obejmujących świadczenia usług lekarza, tzw. lekarza „koronera” – na takie pytanie jednego ze starostów wyjaśnień udzieliła gdańska RIO.
Izba wskazała, że zasady pokrywania kosztów stwierdzenia zgonu określa § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 3 sierpnia 1961 r. w sprawie stwierdzenia zgonu i jego przyczyny. Przepis ten stanowi, że wydatki związane z wypłatą wynagrodzeń za ustalenie tożsamości zwłok, dokonanie oględzin, przeprowadzenie wywiadu, zapoznanie się z dokumentacją lekarską, wystawienie karty zgonu oraz wydatki związane ze zwrotem kosztów przejazdu pokrywają właściwe do spraw zdrowia i opieki społecznej organy prezydiów powiatowych (miejskich w miastach stanowiących powiaty miejskie, dzielnicowych w miastach wyłączonych z województw) rad narodowych.
RIO stwierdziła, że ww. przepisy nie mogą znaleźć zastosowania w obecnym ustroju państwowym, bowiem przepisy rozporządzenia z 1961 r. odnoszą się do powiatów, stanowiących – w ówczesnych strukturach podziału administracyjnego państwa – administrację rządową. Zatem z zacytowanego przepisu rozporządzenia nie wynika wprost, że wydatki w tym zakresie pokrywają powiaty.
Oznacza to, że w aktualnym stanie prawnym brak jest podstawy prawnej do ujęcia w budżetach powiatów wydatków świadczenia usług lekarza „koronera”. Ustawa o finansach publicznych w art. 44 ust. 2 stanowi, że jednostki sektora finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków. Natomiast zgodnie z art. 216 ust. 2 pkt 2 tej ustawy, wydatki budżetu JST są przeznaczone na realizację zadań określonych w odrębnych przepisach, a w szczególności na zadania z zakresu administracji rządowej i inne zadania zlecone ustawami jednostkom samorządu terytorialnego.
Izba zaakcentowała również, że w gospodarce finansami publicznymi wolno tylko to, co wynika z obowiązujących przepisów prawa, bowiem w prawie administracyjnym niedopuszczalne jest postępowanie w myśl reguły „co nie jest zakazane jest dozwolone”.
Co istotne, RIO poinformowała starostę, że złożyła postulat dotyczący dostosowania § 9 ust. 4 ww. rozporządzenia z 1961 r. do aktualnego podziału administracyjnego państwa.
Wyjaśnienie Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z 17.03.2023 r.
Ze stanowiskiem RIO w Gdańsku można zapoznać się tutaj
