Z ustawowej kompetencji rady gminy do wprowadzenia stałego odstępstwa od zakazu spożywania alkoholu w miejscach publicznych należy wywieść uprawnienie rady gminy do wprowadzenia czasowego odstępstwa od tego zakazu, a to przy zastosowaniu na tle wskazanej normy prawnej wnioskowania logicznego a maiori ad minus (z większego na mniejsze) opartego na założeniu, że jeżeli komuś wolno więcej to tym bardziej wolno mu jest mniej. Tak wynika z wyroku NSA.

W kwestionowanej uchwale rada gminy wprowadziła odstępstwo od zakazu spożywania napojów alkoholowych dopuszczając spożywanie napojów alkoholowych na terenie przy zespole szkolno-przedszkolnym oraz boiska sportowego z częścią terenu rekreacyjnego, oznaczonego numerem działki w czasie organizowania festynów i imprez kulturalno-rozrywkowych (z wyjątkiem imprez sportowych). Według skarżącego kasacyjnie prokuratora wyłączenie zakazu dokonane przez radę w ramach upoważnienia z art. 14 ust. 2b ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi powinno mieć charakter stały, a dokonane wyłączenie tylko na czas organizowania festynów i imprez kulturalno-rozrywkowych stanowi przekroczenie delegacji ustawowej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że stanowisko prokuratora nie jest nielogiczne i wskazał, że jedynym warunkiem do wprowadzenia odstępstwa od zakazu spożywania napojów alkoholowych w konkretnie wskazanym miejscu publicznym jest uznanie przez radę gminy, że nie będzie to zakłócało bezpieczeństwa i porządku publicznego, jak również nie będzie miało negatywnego wpływu na odpowiednie kształtowanie polityki społecznej w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi, o której mowa w art. 2 ust. 1 ustawy.

Wyrok NSA z 19 lutego 2021 r. sygn. II GSK 1286/20

Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl