Do Sejmu trafił poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych. Projekt zakłada zwiększenie przeznaczanych corocznie środków finansowych w wysokości nie niższej niż 7,20% PKB w roku 2024.
W projekcie przewidziano, że osiągnięcie poziomu 7,20% PKB nastąpi poprzez osiągnięcie następujących wartości w poszczególnych latach: 5,90% PKB w 2020 r., 6,30% PKB w 2021 r., 6,80% PKB w 2022 r., 7,10% PKB w 2023 r.
Projekt zakłada również zmianę sposobu wyliczania wartości rocznego PKB poprzez skorygowanie wartości podawanej w obwieszczeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego (wartość podawana za dwa lata wstecz) o prognozowany wzrost PKB, wpisany do uzasadnienia ustawy budżetowej.
Polska należy do państw przeznaczających najmniej środków na ochronę zdrowia. Średnia publicznych wydatków dla krajów rozwiniętych gospodarczo na zdrowie to 6,7% PKB. Obecne finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych w wysokości 5,03% PKB (dla roku 2020) sprawia, że ciężka sytuacja systemu ochrony zdrowia stale się pogarsza a problemy pogłębiają.
Wyjściem z takiego stanu rzeczy jest znaczne podwyższenie poziomu finansowania systemu; już w tym roku, tak aby jak najszybciej osiągnąć wartości finansowania jakie uzyskują kraje wysokorozwinięte. Według danych OECD nakłady na ochronę zdrowia per capita z uwzględnieniem siły nabywczej pieniądza w 2018 roku wyniosły: w Polsce 2056,4 dolarów amerykańskich, w Czechach 3057,6 dolarów, w Niemczech 5986,4 dolarów, na Litwie 2415,8 dolarów oraz na Słowacji 2290,3 dolarów. Dane te jednoznacznie pokazują, że finansowanie świadczeń ochrony zdrowotnej znajduje się w Polsce na niższym poziomie niż w ponoć biedniejszej Słowacji czy Litwie.
System opieki zdrowotnej w Polsce od lat znajduje się w nieustającej zapaści. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest przede wszystkim brak dostatecznego finansowania. Polska znajduje się na szarym końcu listy porównania wydatków publicznych na ochronę zdrowia w krajach należących do Unii Europejskiej. Problem ten przejawia się w szczególności w: narastającym zadłużaniu się publicznych zakładów opieki zdrowotnej - szczególnie szpitali, utrudnionym dostępie do lekarzy specjalistów i wieloletnimi kolejkami oczekujących na świadczenia np. operację endoprotezoplastyki stawu biodrowego, niezadowalającej jakości udzielanych świadczeń medycznych oraz trudnej sytuacji kadrowej - niedostateczna ilość wyspecjalizowanej kadry medycznej, wynikająca głównie z niskich płac w sektorze ochrony zdrowia.
Związek Powiatów Polskich w pełni popiera wszelkie działania mające na celu zwiększenie środków przeznaczanych na ochronę zdrowia.