Obarczanie podmiotów leczniczych odpowiedzialnością za realizowanie świadczeń zdrowotnych, za które płatnik nie zawsze płaci może doprowadzić do utraty płynności finansowej placówek, wydłużenia czasu oczekiwania na świadczenia oraz ograniczenia dostępności do świadczeń zdrowotnych.
Piszą o tym starostowie lubuscy w stanowisku Konwentu Powiatów Województwa Lubuskiego podjętym w Żaganiu, 2 grudnia 2016 r.
Samorządowcy przypominają, że jednostki samorządu terytorialnego są właścicielami szpitali – spółek prawa handlowego oraz podmiotami tworzącymi dla jednostek leczniczych niebędących przedsiębiorcą. Podmioty lecznicze udzielają świadczeń zdrowotnych na podstawie umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia, który określa zarówno zakres, jak i wartość kontraktu na dany
Starostowie powołują się na analizy z lat poprzednich, z których wynika, że nakłady finansowe przewidziane na zaspokojenie świadczeń zdrowotnych są niewystarczające w stosunku do realnego zapotrzebowania na leczenie oraz zabezpieczenie kadrowe i medyczno-techniczne jednostek.
- Wartość obowiązujących w chwili obecnej umów kontraktowych pozostaje od kilku lat na tym samym poziomie. Wycena stawek za punkt rozliczeniowy nie odpowiada rzeczywistym kosztom udzielania świadczeń zdrowotnych. Prawidłowo wycenione są jedynie niektóre procedury wysokospecjalistyczne. Większość procedur jednak jest niedoszacowana, często nie pokrywa nawet kosztów używanych materiałów. Wciąż rosnące koszty udzielania świadczeń (leki, media), wpływają znacząco na zmniejszenie przychodu jednostek. Brak systematycznego – dostosowanego do realiów i potrzeb – wzrostu kontraktów z Narodowego Funduszu Zdrowia i wynikające bezpośrednio z tego faktu niewykorzystanie potencjału Szpitali, powodują przede wszystkim wydłużanie się kolejek pacjentów oczekujących na świadczenia planowe oraz czasu oczekiwania na świadczenia – czytamy w stanowisku.
Starostowie zaznaczają, że podmioty lecznicze, które są zobowiązane do udzielania świadczeń zdrowotnych, wykonując misję niesienia pomocy chorym, starają się zabezpieczyć w sposób ciągły świadczenia opieki zdrowotnej na najwyższym poziomie i zgodnie z obowiązującymi normami i standardami. Natomiast brak gwarancji zapłaty za wszystkie zrealizowane świadczenia stwarza realne zagrożenie dla ich bezpieczeństwa ekonomicznego. - Coroczne, niepełne finansowanie przez NFZ nadwykonań, które są odzwierciedleniem potrzeb zdrowotnych, wypłacanie tylko częściowych kwot nadwykonań, uciążliwe kontrole, których efektem może być utrata uzyskanych środków finansowych, może doprowadzić do pogorszenia sytuacji ekonomicznej, a nawet do utraty płynności finansowej – czytamy dalej.
Konwent zauważa, że szpitale powiatowe są niezbędnym ogniwem systemu ochrony zdrowia w Polsce. Dzięki nim lokalne społeczności mają stacjonarną opiekę medyczną w racjonalnej odległości i na odpowiednim poziomie. Zdaniem starostów, na tle ogólnie złej sytuacji, w jakiej znajduje się cała ochrona zdrowia w Polsce, największe problemy dotykają właśnie szpitali powiatowych. Istniejąca w wielu szpitalach sytuacja nieotrzymywania należności za nadwykonania budzi realne niebezpieczeństwo, że podmioty zaprzestaną czasowo realizacji niektórych świadczeń planowych zarówno na oddziałach szpitalnych, jaki w poradniach specjalistycznych. Jest to ostateczność, niemniej takie zagrożenie jest realne – w kontekście zapewnienia funkcjonowania podmiotów pod względem ekonomicznym.
Podmioty lecznicze, które posiadają niewystarczające wartości kontraktów i realizujące świadczenia zdrowotne ponad limit określony przez NFZ, pokrywają nadwykonania z własnych środków, nieodpłatnie kredytując płatnika. Obarczanie podmiotów leczniczych odpowiedzialnością za realizowanie świadczeń zdrowotnych, za które płatnik nie zawsze płaci może doprowadzić do utraty płynności finansowej placówek, wydłużenia czasu oczekiwania na świadczenia oraz ograniczenia dostępności do świadczeń zdrowotnych.
Dlatego Konwent Lubuskiego wskazuje konieczność podjęcia działań w celu zweryfikowania zasad finansowania świadczeń przez płatnika i dostosowania poziomu finansowania do rzeczywistych kosztów działalności podmiotów.
