Resort Zdrowia przedstawił swoje plany dot. znaczenia usług telemedycznych w Polsce. W odpowiedzi na interpelację poselską wskazano, że telemedycyna jest projektem wiodącym w ramach celu I „Trwały wzrost gospodarczy oparty na dotychczasowych i nowych przewagach” w ramach Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do 2020 r.
Powyższy projekt umożliwi stymulowanie rozwoju nowoczesnych usług i produktów medycznych wykorzystujących innowacyjne technologie komunikacyjne oraz przygotowanie innowacyjnych produktów (usługi i technologie) służące poprawie dostępu do specjalistycznych usług medycznych.
Aktualny stan prac - telekonsylia
Obecnie w Ministerstwie Zdrowia, prowadzone są prace analityczne i koncepcyjne, mające na celu dodanie nowego świadczenia do koszyka świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji kardiologicznej.
Prezes NFZ wprowadził także, poprzez nowelizację zarządzenia dotyczącego świadczeń opieki zdrowotnej odrębnie kontraktowanych, telekonsylium geriatryczne i telekonsylium kardiologiczne, co stało się podstawą do ogłoszenia przez oddziały wojewódzkie NFZ konkursów obejmujących ww. dwie nowe usługi. Zarządzenie weszło w życie 1 października 2015 r.
Na podstawie ww. zarządzenia, zespół lekarzy specjalistów zapewnia konsultacje dla lekarzy rodzinnych w sytuacjach, gdy potrzebne jest medyczne wsparcie w postępowaniu z pacjentem. Powyższe rozwiązanie powoduje m.in. że pacjenci nie muszą sami szukać specjalisty i płacić za dojazd do nierzadko odległego ośrodka.
Telekonsultacje formalnie
Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw, która weszła w życie 12 grudnia 2015 r., zmieniła ustawę o zawodach lekarza i lekarza dentysty i zniosła wymóg osobistego badania pacjenta przez lekarza, wprowadzając możliwość pośrednictwa systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
Dodatkowo, wprowadzono ogólne przepisy mówiące o możliwości wykonywania czynności stanowiących prowadzenie działalności leczniczej, w tym udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, realizacji zadań dydaktycznych i badawczych oraz promocji zdrowia, za pośrednictwem systemów łączności.
Ponadto, w odniesieniu do podmiotów udzielających wyłącznie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych w formule telemedycyny zniesiono obowiązek spełniania technicznych wymagań dotyczących pomieszczeń i urządzeń stawianych podmiotom udzielającym świadczeń w formule klasycznej (tj. przy osobistym kontakcie pacjenta i lekarza), a jednocześnie wprowadzono możliwość odrębnego określenia wymagań dla świadczeniodawców „telemedycznych”.
Zgodnie ze znowelizowaną ustawą o działalności leczniczej, miejscem udzielania świadczeń zdrowotnych w przypadku udzielania świadczeń za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, jest miejsce przebywania osób wykonujących zawód medyczny udzielających tych świadczeń.
