Zgodnie z art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie.
Przesłanką do rozłożenia świadczenia na raty jest pozytywna prognoza odnośnie spłaty, bowiem celem uregulowania jest zapewnienie dłużnikowi możliwości spłaty zadłużenia. Sam fakt prowadzenia działalności leczniczej, której celem nie jest osiągnięcie zysku nie stanowi wystarczającej podstawy do zastosowania tego przepisu. Tak wynika z orzeczenia Sądu Rejonowego w Ciechanowie z 2 marca 2016 r. sygn.. I C 1215/15.
W rozpatrywanej spawie Sąd uznał, że pozwany szpital nie przedstawił żadnego planu zracjonalizowania działalności leczniczej i nie daje rękojmi poprawy swojej sytuacji finansowej na tyle aby możliwe było regulowanie w terminie płatności. Fakt prowadzenia przez pozwanego działalności o charakterze publicznym, która nie jest oparta o zysk, nie jest jednoznaczny z tym, iż zachodzą szczególne okoliczności, o których mowa w art. 320 k.p.c. Od chwili wytoczenia powództwa pozwany nie zapłacił nawet w części należności dochodzonych pozwem. Taka postawa pozwanego również wskazuje na to, że należność rozłożona na zadeklarowane przez pozwanego raty nie będzie przez niego spłacana w przyszłości w ratach. W tej sytuacji, ze względu na dotychczasową postawię pozwanego, Sąd uznał za niecelowe rozłożenie należności na raty.
