Kierownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej nie przysługuje prawo do ustawowej nagrody jubileuszowej.
Z przepisu art. 2 pkt 10ustawy o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi jednoznacznie wynika, że ma ona zastosowanie do kierowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Pozostaje to w korelacji do regulacji art. 1 pkt 16ustawy stanowiącego, że ustawa ma zastosowanie do samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.
Natomiast art. 5 ust. 1ustawy stanowi, że osobom, o których mowa w art. 2, niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy lub rodzaju umowy cywilnoprawnej stanowiącej podstawęzatrudnienia przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2i 3, wyłącznie wynagrodzenie miesięczne. Z przepisu zaśart. 5 ust. 2wynika, że osobom, o których mowa w art. 2 pkt 1-4, mogąbyćprzyznane świadczenia dodatkowe.
Zasadnicze znaczenie dla definicji świadczenia dodatkowego ma przepis art. 11 ust. 1 ustawy. Zgodnie z nim świadczeniami dodatkowymi są świadczenia bytowe, socjalne, komunikacyjne oraz ubezpieczenia majątkowe inne bądź wyższe niż ustalone w regulaminach wynagradzania, zakładowych i ponadzakładowych układach zbiorowych pracy oraz w odrębnych przepisach. Tak więc świadczenie dodatkowe to świadczenie inne bądź wyższe niż wynika to z przepisów prawa pracy, a ponadto nie może ono przysługiwać ex lege - musi zostać przyznane. Wynika z tego, że nagroda jubileuszowa przewidziana w przepisach ustawy nie jest świadczeniem dodatkowym w rozumieniu ustawy kominowej.
W tej kwestii należy uwzględnićtakże uregulowania zawarte w art. 11ustawy oraz w powołanym rozporządzeniuw sprawie szczegółowego wykazu świadczeńdodatkowych, które mogąbyćprzyznane osobom kierującym niektórymi podmiotami prawnymi, oraz trybu ich przyznawania. Zgodnie z §1tego rozporządzenia ma ono zastosowanie do osób, o których mowa w art. 2 pkt 1-4ustawy. Wśród świadczeńdodatkowych jest wymieniona nagroda jubileuszowa przyznawana nie częściej niżco 5 lat. Może więc zostaćprzyznana jedynie osobom wymienionym w art. 2 pkt 1-4ustawy.
Nie powinno jednak ulegaćwątpliwości, że przepisy ustawy, w tym art. 5, mającharakter ściśle bezwzględnie obowiązujący oraz lex specialis w stosunku do przepisów przyznających prawo do nagrody jubileuszowej. Dlatego teżnagroda jubileuszowa, choćnależy przyjąćtezęo jej wynagrodzeniowym charakterze, nie jest z całąpewnościąskładnikiem wynagrodzenia miesięcznego, co wynika wprost z wykładni językowej. Nie można bowiem zasadnie twierdzić, że nagroda jubileuszowa przysługująca w 5-letnich okresach czasowych mieści sięw pojęciu wynagrodzenia miesięcznego. Na tej podstawie należy przyjąć, że ustawowa nagroda jubileuszowa nie przysługuje kierownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej ze względu na ograniczenie wynikające z przepisu art. 5 ust. 1ustawy.
Na podstawie powyższego należy przyjąć, że nagroda jubileuszowa może stanowićświadczenie dodatkowe (rozporządzenie z dnia 21 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego wykazu świadczeńdodatkowych, które mogąbyćprzyznane osobom kierującym niektórymi podmiotami prawnymi, oraz trybu ich przyznawania) pod warunkiem, że nie wynika z przepisu prawa pracy i została przyznana np. w umowie o pracę. W takiej sytuacji wchodziłaby ona w limit ograniczeńustawy. Jednak taka nagroda jubileuszowa nie może zostaćprzyznana kierownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Tak więc kierownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej oprócz wynagrodzenia miesięcznego może zostaćprzyznana (fakultatywnie) jedynie nagroda roczna oraz odprawa w razie odwołania ze stanowiska.
Źródło: SN
