Wyrazem przyjęcia zasad zapewniających równe traktowanie świadczeniodawców przy składaniu ofert jest określona w art. 146 ustawy o świadczeniach delegacja do wydania przez Prezesa Funduszu dokumentu określającego kryteria oceny ofert.
Zgodnie z art. 146 ust. 1 ustawy o świadczeniach Prezes Funduszu określa przedmiot postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeńopieki zdrowotnej, kryteria oceny ofert oraz warunki wymagane od świadczeniodawców, przy czym stosownie do art. 146 ust. 2 ustawy o świadczeniach Prezes Funduszu przed określeniem przedmiotu postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeńopieki zdrowotnej, kryteriów oceny ofert i warunków wymaganych od świadczeniodawców zasięga opinii właściwych konsultantów krajowych. Upoważniając Prezesa Funduszu do określenia m.in. warunków wymaganych od świadczeniodawców ustawodawca nie przesądziłnazwy dokumentu zawierającego elementy wskazane w art. 146 ust. 1 ustawy o świadczeniach.
Przepis art. 102 ust. 5 ustawy o świadczeniach zawierający otwarty katalog zakresu działańPrezesa Funduszu, w pkt 24 stanowi o podejmowaniu decyzji w sprawach określonych w ustawie. W przepisach ustawy o świadczeniach wymienione sązarówno decyzje (art. 163 ust. 2, art. 102 ust. 5 pkt 24), jak i decyzje administracyjne (art. 154 ust. 6 i art. 181 ust. 2), co pozwala na przyjęcie, iżpojęcie decyzji użyte w art. 102 ust. 5 pkt 24 obejmuje zarówno decyzje administracyjne jak i decyzje (niebędące decyzjami w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego) z zakresu kierowania ustawowąi statutowądziałalnościąFunduszu, podlegające kontroli ministra w ramach określonego ustawąnadzoru, które to rozstrzygnięcia mogąprzyjąćróżne nazwy. Nie ma przy tym przeszkód formalnoprawnych, by decyzje, w tym drugim znaczeniu, były określane, jako zarządzenia w ramach pragmatyki wykonywania ustawowych zadańprzez Prezesa Funduszu. Nie sąto jednak zarządzenia, o których mowa 93 Konstytucji RP (por. wyrok NSA z dnia 24 lutego 2011 r. sygn. akt II GSK 262/10).
Nie ulega kwestii, że tak określone kryteria - aby pozostawały w zgodzie z zasadąrównego traktowania świadczeniodawców - musząobowiązywaćwobec wszystkich świadczeniodawców biorących udziałw danym postępowaniu. Naruszeniem omawianej zasady byłoby natomiast nałożenie w danym postępowaniu w stosunku do niektórych świadczeniodawców dodatkowych kryteriów, względnie wyłączenie stosowania określonych kryteriów wobec niektórych świadczeniodawców (por. wyrok NSA z dnia 11 lipca 2012 r. sygn. akt II GSK 121/12).
Nie powinno jednak budzićwątpliwości, że warunki wymagane od świadczeniodawców, określane przez Prezesa Funduszu na podstawie upoważnienia, zawartego w art. 146 ust. 1 pkt 3 ustawy o świadczeniach, nie mającharakteru powszechnie obowiązującego konstytucyjnego źródła prawa.
Źródło: CBOSA
