Wolą ustawodawcy było, aby w przypadku umożliwienia podmiotowi leczniczemu prowadzenia innej działalności niż działalność lecznicza, statut określał w sposób wyraźny i skonkretyzowany obszar prowadzenia tej innej działalności.

Zgodnie z artykułem 42 ustawy o działalności leczniczej ustrój podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, a także inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania nieuregulowane w ustawie określa statut. Ustęp 2 precyzuje jednocześnie elementy obligatoryjne statutu, które powinny zostać określone przez podmiot tworzący.

Zgodnie z intencją ustawodawcy organ nadający statut, powinien określić wszystkie zadania jakie realizuje podmiot leczniczy. Warunkiem wykonywania określonych zadań jest ich enumeratywne wyszczególnienie w statucie. Również wszelkie zmiany w tym zakresie mogą zostać dokonane wyłącznie poprzez zmianę statutu przez podmiot tworzący. Stworzenie katalogu otwartego zadań podmiotu leczniczego jest niezgodne z wolą ustawodawcy, gdyż pozwala innym podmiotom, w innym trybie niż zmiana uchwały rady gminy, decydować o zadaniach podmiotu leczniczego.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy statut może przewidywać prowadzenie określonej, wyodrębnionej organizacyjnie działalności innej niż działalność lecznicza. Z brzmienia wskazanego przepisu wynika, że inna działalność prowadzona przez podmiot leczniczy musi być po pierwsze określona, a po drugie wyodrębniona organizacyjnie. Przepis ten wskazuje zatem wyraźnie, że skoro inna działalność ma być określona, to oznacza to, że ma ona zostać w statucie skonkretyzowana poprzez określenie obszaru tej "innej działalności" w sposób precyzyjny i nie pozwalający na dookreślanie dziedzin tej działalności poza statutem. W tym miejscu warto zauważyć, że zakres przedmiotowy pojęcia "inna działalność" jest niezwykle szeroki.

Źródło: Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Dolnośląskiego z dnia 4 lutego 2013 r. NK-N.4131.140.19.2013.SP1